Fréttablaðið - 10.02.2010, Blaðsíða 19

Sölufulltrúar Henný Árnadóttir henny@365.is 512 5427 Jóna María Hafsteinsdóttir jmh@365.is 512 5473 Þórdís Hermannsdóttir thordish@365.is 512 5447
„Botnsdalur er minn uppáhalds-
staður á Íslandi, næst á eftir Ölstof-
unni. Það helgast sennilega af því
að þangað kom ég þrisvar sinnum
í leit að fossinum Glym án þess að
sú leit bæri árangur,“ segir Skúli
Hakim Mechiat, lögfræðinemi við
Háskólann í Reykjavík.
Skúli segir fyrstu atrennuna í
leitinni að Glym hafa átt sér stað
þegar hann og nokkrir vinir voru
á leið á Vestfirði og datt í hug að
bregða út af sporinu til að sjá hæsta
foss landsins. „Þar hittum við mann
sem var kunnugur svæðinu og tjáði
okkur að Glymur væri í um tveggja
tíma fjarlægð. Sá benti okkur jafn-
framt á leyndan stað í tíu mínútna
fjarlægð, hvelfingu þar sem fossað-
ist lítil lækjarspræna. Við létum það
duga og uppgötvuðum þar gersemi
sem á sér enga líka.“
Skúli var þó ekki fullkomlega
sáttur við þessi málalok og lagði
síðar einn upp í ferð til að finna
fossinn. „Sagt er að fyrir einn átta-
vita þurfi maður sextán hálfvita.
Þarna var ég einn og áttavilltur
eftir því. Þetta var mjög árla morg-
uns og enginn annar á ferli, sem
hægt var að spyrja til vegar. Eftir
þriggja klukkustunda ráf um svæð-
ið ákvað ég að þetta væri orðið gott
og sneri til baka,“ segir Skúli.
Hann gengst fúslega við því að
vera þrjóskupúki og segir fátt taka
eins á taugarnar og að takast ekki
ætlunarverk sitt. „Það var því létt-
ir þegar Snorri vinur minn tilkynnti
mér að hann þekkti svæðið eins og
handarbakið á sér, enda hefði hann
eytt löngum stundum þar sem
strákur. Því var hann dreginn með
í þriðju atrennuna,“ segir Skúli.
Þekking vinarins var þó ekki eins
yfirgripsmikil og vonir stóðu til.
Eftir tveggja tíma torfærur héldu
félagarnir að þeir hefðu unnið sigur
þegar þeir fundu gilið og röltu þar
ofan í. „Þá þóttist förunautur minn
viss um að rétt leið væri meðfram
ánni, ofan í gilinu. Við röltum því
áleiðis inn með ánni, dágóða stund,
þar til komið var að stað þar sem
klettaveggirnir skárust inn í ána og
við áttuðum okkur á því að við kæm-
umst ekki lengra. Þar sem gáfna-
far okkar er að mörgu leyti svipað
ákváðum við að klifra upp klettana,
en við höfðum séð leið upp við eina
skriðuna. Það var mikil þolraun og
þegar upp var komið var vindur
úr köppunum. Eftir að hafa legið í
grasinu nokkra stund var ákveðið
að halda heim á leið.“
Það var svo í fjórðu tilraun að
leitin bar árangur, en þá var vinur-
inn Snorri enn með í för. „Við feng-
um leiðbeiningar um hvernig ætti
að finna fossinn en gátum náttúr-
lega ekki farið eftir þeim í einu
og öllu, enda ævintýramenn. Eftir
þriggja klukkustunda göngu fund-
um við fossinn, sátum þar í tíu mín-
útur og drifum okkur svo á barinn,“
segir Skúli.
Síðan hefur hann heimsótt Botns-
dal reglulega. „Ég hugsa að fáir, ef
frá eru taldir landeigendur, þekki
svæðið jafn vel og ég. Mér var einu
sinni sagt að til að þekkja París
þyrfti maður að hafa villst í París,“
segir Skúli.
kjartan@frettabladid.is
Fann Glym í fjórðu tilraun
Það tók lögfræðinemann Skúla Hakim Mechiat lengri tíma að finna hæsta foss landsins en hann óraði
fyrir, enda ævintýramaður sem lætur illa að fara eftir leiðbeiningum að eigin sögn. Það tókst þó að lokum.
HJÓNANÁMSKEIÐIN á vegum Hafnarfjarðarkirkju hafa notið mik-
illa vinsælda. Ákveðið hefur verið að bjóða upp á auka hjónanámskeið
vegna mikillar aðsóknar. Allar nánari upplýsingar um námskeiðin má fá
á www.hafnarfjardarkirkja.is
„Mér var einu sinni sagt að til að þekkja París þyrfti maður að hafa villst í París,“ segir Skúli. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
M eirapró f
U p p lýsin gar o g in n ritun
í s ím a 5670300