Fréttablaðið - 15.04.2010, Blaðsíða 54
38 15. apríl 2010 FIMMTUDAGUR
menning@frettabladid.is
Leikhús ★★★★
Dúfurnar eftir
David Giesel man
Þýðing: Hafliði Arngrímsson.
Leikarar: Halldóra Geirharðsdóttir,
Hilmir Snær Guðnason, Jörundur
Ragnarsson, Elma Lísa Gunnars-
dóttir, Nína Dögg Filippusdóttir,
Unnur Ösp Stefánsdóttir, Halldór
Gylfason, Sigurður Sigurjóns-
son. Leikmynd/búningar: Ilmur
Stefánsdóttir. Lýsing: Þórður
Orri Pétursson. Tónlist: Vilhelm
Anton Jónsson. Leikstjórn: Kristín
Eysteinsdóttir.
Það er víst óhætt að segja að leik-
gleðin hafi ráðið ríkjum á Nýja
sviði Borgarleikhússins á laugar-
dagskvöldið þegar sálfræðingur-
inn Asendorf og allir hans sjúk-
lingar hringsnerust inn og út úr
sínum eigin persónum. Farsinn
gælir við absúrdismann, auk þess
að ekki er laust við að Woody Allen
sé einhvers staðar nálægur í verki
Davids Gieselmans, Dúfurnar, sem
Hafliði Arngrímsson sneri yfir á
íslensku. David Gieselman er úr
hópi ungra leikskálda í Þýskalandi
sem hefur náð frama á undanförn-
um árum. Leikrit hans Herra Kol-
bert var flutt hjá Leikfélagi Akur-
eyrar árið 2006. Höfundurinn er
fæddur 1972.
Stíll verksins er allsérstakur
þar sem mörg atriði skarast og
hægt að flækjast um í mismunandi
umhverfi með því einu að snúa sér
eða svara síðustu persónu. Svolít-
ið eins og Czerny-æfingar fyrir
píanó.
Hér er hópur af fólki sem á það
sameiginlegt að vera á einhvern
hátt tengt forstjóranum, Robert
Bertrand. Í stóru rými, sem er
jafnt heimili Bertrands, vinnu-
staður, veitingastaður og ekki síst
móttaka sálfræðingsins, eru allar
þessar persónur nærverandi allan
tímann og með nefið oní hvers
manns koppi.
Holgeir Voss, sem er undirmað-
ur Roberts og jafnframt trúnaðar-
vinur, er leikinn af Halldóri Gylfa-
syni og eins og svo oft áður tekst
honum að rúlla upp salnum með
leik sínum, einkum í grátbros-
legu sambandi sínu við sálfræð-
inginn siðlausa og minnislausa
sem Sigurður Sigurjónsson leikur
snilldarlega.
Robert Bertrand hvíslar því að
vinnufélaga sínum Voss að hann
hyggist láta sig hverfa von bráð-
ar. Þetta veldur Voss miklum
áhyggjum, fyrir utan að hann er
með áhyggjur af geðheilsu konu
sinnar auk þess sem hann verður
fyrir stanslausu einelti á vinnustað
sínum. Hilmir Snær Guðnason fer
með hlutverk Roberts Bertrand og
meints hálfbróður hans Francois.
Hilmir Snær hvílir vel í þessum
vingjarnlega karakter sem Robert
er. Það er engin eiginleg aðalpers-
óna því líklega er hægt að mæla í
sentimetrum að hver persóna hafi
úr jafnmiklum texta að moða.
Halldóra Geirharðsdóttir fer með
hlutverk eiginkonunnar sem á sér
þann draum æðstan að komast í eitt
skipti fyrir öll til Ítalíu. Halldóra
sveik engan í söng sínum og túlk-
un á þessari léttdekruðu yfirstétt-
arkonu sem mátti ekki vamm sitt
vita. Samspil hennar og sonarins
var einkar skemmtilegt en sonur
þeirra hjóna var eins og verða vill
í nútímanum, risabarn sem býr
heima og þau skýrðu Helmar. Jör-
undur Ragnarsson túlkar þennan
eilífðarkrakka með skýrum ýkjum
í limaburði og fettum fyrir svo
utan að búningurinn var til þess
að undirstrika karakterinn. Allar
persónurnar eiga sitt lag, teygja
sig á einhverjum tímapunkti eftir
míkrafóni og bresta út í söng sem
lýsir sálarástandi þeirra. Þessi sön-
gatriði voru fyndin. Vilhelm Anton
Jónsson sat með rafmagnsgítar
eins og uppstilltur á hillu í hægra
horninu og var viðstaddur og þátt-
takandi allan tímann.
Persónurnar birtust okkur
fyrst með því að raða sér inn í leik-
myndina eftir að vera búnar að
þramma í takt niður eftir salnum.
Leikurinn stílfærður. Leikmyndin
þjónaði verkinu og verkið þjónaði
myndinni. Bekkir voru borð og sam-
tímis hjónarúm eða afgreiðsluborð.
Unnur Ösp Stefánsdóttir leikur
stúlkuna Heidrun sem eins Libgart
Reichert nærist á einelti. Hún var
eins og létt fjöður þegar hún datt
um koll. Öll nálgun hennar minnir á
dans. Elma Lísa Gunnarsdóttir sem
fer með hlutverk Nataliu, eiginkonu
þess sem lagður er í einelti, og ást-
kona sálfræðingsins skiptir nán-
ast um ham þegar ósjálfráð reiði-
köst brjótast fram. Flink leikkona.
Nína Dögg Filippusdóttir fer með
hlutverk Imke, af hollenskum upp-
runa, sem rænir Bertrand sparifé
sínu. Hennar glettilegu svipbrigði
og notkun augnanna í leiknum var
heillandi og fyndin.
Markmið höfundar virðist fyrst
og fremst vera að fá áhorfendur til
þess að hlæja og hlæja að eigin til-
gangsleysi, þar til það er ekki hægt
að hlæja lengur þar sem endurtekn-
ingarnar eru orðnar of margar.
Leikstjórinn Kristín Eysteinsdótt-
ir vinnur mjög smekklega vinnu í
smart lýstri leikmynd en hefði mátt
þétta sýninguna og jafnvel stytta
með því t.d. að henda nokkrum
sálfræðisamtölum út eða atriðum
sem voru tvítekin. Sé þetta tilraun
í því að drepa farsann eða sýna
fram á að hann hafi ei lengur neitt
hlutverk, þá held ég að það hafi nú
ekki tekist, en þeim tókst að skapa
skemmtilega sýningu.
Elísabet Brekkan
Niðurstaða: Skemmtileg sýning í
sérstöku formi.
Farsinn bitinn í rassinn
ath. kl. 21
Í kvöld lýkur tónleikaröð sem Jón Páll
Bjarnason gítarleikari leiðir. Eru það
þriðju tónleikarnir í röðinni en efnis-
skrána hefur Jón valið. Allir tónleik-
arnir eru hljóðritaðir og verða hverj-
ir tónleikar tvískiptir, tríó fyrir hlé
og kvartett eftir hlé. Ásamt Jóni Páli
koma fram bassaleikarinn Valdimar
K. Sigurjónsson og trommuleikarinn
Matthías Hemstock.
Hinn 19. apríl 2010 er áratugur liðinn frá því
að Listasafn Reykjavíkur var opnað í Hafnar-
húsinu. Af því tilefni er efnt til myndlistarþings
með þátttöku á annað hundrað aðila komandi
laugardag.
Hluti þátttakenda er valinn fyrirfram en
Listasafnið leggur ríka áherslu á að ná fram
ólíkum sjónarmiðum og óskar því góðfúslega
eftir þátttöku utanaðkomandi sem láta sig
málefnið varða.
Á meðan málþingið fer fram stendur fjöl-
skyldufólki til boða að taka þátt í listasmiðju
þar sem unnið verður með viðfangsefni í anda
Errós. Boðið verður upp á léttar veitingar í
smiðjunni, eða frá kl. 13-16.
Á málþingið boðar Listasafn Reykjavík-
ur safnafólk, listfræðinga, stjórnmála- og
embættismenn, sem vinna saman í hópum.
Þátttakendum er ætlað að ræða málefni er
varða stöðu myndlistar á Íslandi, m.a. söfn,
sýningarrými, stofnanalegt umhverfi og aðstöðu
og hagsmunamál myndlistarmanna. Þing-
mönnum er ætlað að fara yfir þróunina síðasta
áratuginn, ræða núverandi stöðu og velta fyrir
sér framtíðarhorfum. Áður en þingið sjálft hefst
mun Hafþór Yngvason, safnstjóri Listasafns
Reykjavíkur, ávarpa þátttakendur og Jón Proppé
listheimspekingur flytja inngangsorð. Í lok
þingsins verður dregin saman niðurstaða allra
vinnuhópanna.
Áhugasamir geta sent inn nafn, símanúmer
og núverandi starfsvettvang í netfangið sirra.
sigurdardottir@reykjavik.is eða hringt í síma
590-1200.
Þingið fer fram í A-sal Hafnarhússins en
meðan á því stendur verður starfrækt Erró-
smiðja í fjölnotasalnum undir stjórn Bergsveins
Þórssonar. Hinir eftirsóttu risakubbar Errós
verða á gólfinu en úr þeim má raða saman
listaverkum eftir Erró eða leika sér eins og hug-
myndaflugið leyfir. Boðið verður upp á léttar
afmælisveitingar á meðan á smiðjunni er opin.
Aðgangur er ókeypis og allir velkomnir.
Hver er framtíð myndlistarinnar?
MYNDLIST Tveir áratugir eru liðnir síðan Listasafn
Reykjavíkur opnaði höfuðstöðvar sínar í Hafnar-
húsinu við Miðbakkann. MYND FRÉTTABLAÐIÐ/
LEIKLIST Leikhópurinn í Dúfunum fær jákvæða umsögn Elísabetar Brekkan.
MYND LR/GRÍMUR BJARNASON
Vortónleikar Vox academica verða
haldnir að þessu sinni í Langholts-
kirkju annað kvöld kl. 20. Á dag-
skránni eru tvö stórvirki kórbók-
menntanna: Sálumessan eftir W.A.
Mozart og Jauchzet Gott in allen
Landen eftir J. S. Bach. Með kórn-
um verður stórskotalið einsöngv-
ara: Þóra Einarsdóttir sópran, Ing-
unn Ósk Sturludóttir alt, Gissur
Páll Gissurarson tenór og Krist-
inn Sigmundsson bassi. Undirleik-
ur er í höndum Jón Leifs camerata
og stjórnandinn er að vanda Hákon
Leifsson.
Requiem, eða Sálumessan, er
eitt magnaðasta kórverk tónbók-
menntanna og vekur síst minni
hrifningu nú en fyrir ríflega tveim-
ur og hálfri öld, þegar það var sett
á blað. Verkið samdi Mozart sam-
kvæmt pöntun og fékk greiðsl-
ur fyrir. Honum entist hins
vegar ekki aldur til að ljúka
því. Nokkrir nemendur hans
og kunningjar hafa verið
nefndir til sögunnar í tengsl-
um við frágang Requiem,
en sá sem stærstan hlut átti
þar að máli var Süßmayr.
Fyrstu brot úr verkinu voru
flutt við minningarathöfn
um Mozart 10. desember
1791.
Jauchzet Gott in allen Landen
BWV 51 er kantata í fimm hlut-
um eftir J. S. Bach. Snilli Bachs
ætti að vera flestum kunn og
er þetta verk gjarnan valið
til flutnings við brúðkaup.
Hér verður það túlkað
af Þóru Einarsdóttur,
ásamt undirleikurum úr
Jón Leifs Camerata.
pbb@frettabladid.is
Tvö ólík kórverk flutt
TÓNLIST Þóra Einars-
dóttir er í stóru hlut-
verki á tónleikum Vox
academica annað kvöld.
MYND FRÉTTABLAÐIÐ
1
3
5
7
9
2
4
6
8
10
Rannsóknarskýrsla Alþingis
Rannsóknarnefnd Alþingis
Hvarfið - kilja
Johan Theorin
Land draumanna - kilja
Vidar Sundstøl
Góða nótt, yndið mitt - kilja
Dorothy Koomson
Hafmeyjan - kilja
Camilla Läckberg
Hvorki meira né minna - Fanney
R. Elínardóttir/María Elínardóttir
Orðabókin um slangur
Endurútgefin
METSÖLULISTI EYMUNDSSON
SAMKVÆMT BÓKSÖLU Í EYMUNDSSON UM LAND ALLT
07.04.10 - 13.04.10
Nemesis - kilja
Jo Nesbø
Póstkortamorðin - kilja
L. Marklund/J. Patterson
Svörtuloft - kilja
Arnaldur Indriðason