Fréttablaðið - 29.04.2010, Blaðsíða 25

FIMMTUDAGUR 29. apríl 2010 25
Ár er síðan ég var kosin formað-ur Blaðamannafélags Íslands.
Hópurinn er breyttur, margir hafa
fengið reisupassann á fjölmiðlum
eða horfið til annarra starfa. Það
eru miklir átakatímar í blaða-
mennsku eins og öðru. Í fyrra
fékk ég óskorað umboð ykkar til
að stýra Blaðamannafélaginu,
sem ég hef gert eftir bestu getu.
Þetta hefur verið viðburðaríkt
ár, erfitt og mikil áskorun. Ég hef
haldið uppi vörnum fyrir blaða-
mennsku, sem formaður stétt-
arfélags og fagfélags. Það hefur
ekki verið auðvelt. Oft hefði verið
betra fyrir sjálfa mig að taka ekki
slaginn.
En ég hef gert það, þar sem
mér hefur fundist vegið að sjálf-
stæði okkar, trúverðugleika og
vinnuaðstæðum og kjörum.
Endurmat blaðamanna
Við höfum þurft að takast á við
efnahagshrun og sjálfsmynd okkar
hefur beðið hnekki. Við blaðamenn
höfum þurft endurmeta margt sem
brást í samfélaginu og spyrja, átti
ég eða minn fjölmiðill einhvern
hlut að máli? Á sama tíma blasti
við að helstu gerendur í efnahags-
hruninu áttu og stýrðu fjölmiðl-
um. Þetta hef ég gagnrýnt og nú er
svo komið að þetta er það sem ég
er mest gagnrýnd fyrir af ykkur
sem kusuð mig til að vera formað-
ur í þessu félagi. Orð mín um að
eignarhald þessara fjölmiðla skaði
trúverðugleika eru sögð hafa vakið
reiði meðal blaðamanna á 365.
Ég var rekin af Morgunblaðinu
ásamt fjölda annarra blaðamanna,
eftir að Davíð Oddsson tók við rit-
stjórn. Ég hef gagnrýnt ritstjóra-
skiptin harðlega, ekki síst með
tilliti til uppgjörsins eftir banka-
hrunið. Margir blaðamenn á
Morgunblaðinu eru ekki sammála
mér um það. Gott og vel, en ég tel
að formaður Blaðamannafélags
sem ekki hefði tjáð sig í slíku
máli væri ekki formennskunnar
verður.
Dæmd og léttvæg fundin
Ég tók að mér að ritstýra vefrit-
inu Smugunni frá í mars. Þetta
gefur framkvæmdastjóri félags-
ins upp sem ástæðu til að fara
fram gegn mér þar sem flokks-
pólitík og blaðamennska fari ekki
saman. Það fer vel á því að eini
maðurinn í félaginu sem þarf ekki
bera kinnroða fyrir eignarhald-
ið er í vinnu hjá félaginu sjálfu.
Ég er semsagt dæmd og léttvæg
fundin vegna eignarhalds á litl-
um vefmiðli, sem er umræðu-
vettvangur fyrir vinstri menn,
á sama tíma og ég er gagnrýnd
fyrir að hafa efasemdir um að
helstu gerendur efnahagshrunsins
séu þeir réttu til að eiga fjölmiðl-
ana sem gera upp þennan kafla
Íslandssögunnar.
Ég stend hér ekki í neinni
málsvörn. Ég ætla ekki að segja
ykkur ósatt. Ég myndi gera þetta
aftur. Ef þið vilduð formann
sem telur það ekki hlutverk for-
mannsins að gagnrýna slíka hluti
þá hefðuð þið aldrei átt að kjósa
mig. Svo einfalt er það. Blaða-
menn eru ekki leikskólabörn. Ég
hef unnið með mörgu afbragðs
fólki í blaðamennsku með mis-
munandi skoðanir á þjóðmálum.
Og góðir blaðamenn hafa oftast
sterka réttlætiskennd og áhuga á
stjórnmálum. Það leiðir af starf-
inu og ræður líka stundum starfs-
valinu. Það er hræsni að ganga um
og halda að blaðamenn séu fag-
legri eða heiðarlegri ef þeir hafa
ekki skoðanir. Og ég tek ekki þátt
í því.
Naut ekki stuðnings
framkvæmdastjóra
Mér varð snemma ljóst að ég nyti
ekki stuðnings Hjálmars Jónsson-
ar framkvæmdastjóra. Mér fannst
það erfitt því formaður er í öðru
starfi líka og þarf að reiða sig á
framkvæmdastjórann um allt sem
fram fer í félaginu og upplýsingar
um framkvæmd allra hluta. Hjálm-
ar var liðlegur í mörgum málum
og oft hinn elskulegasti. En um leið
og ég vildi hafa eitthvað að segja
um stefnu félagsins fann ég fyrir
andstöðu. Ég vildi upplýsingar
til að leggja fyrir stjórn um fjár-
mál og framkvæmd ýmissa hluta
og þetta skapaði togstreitu. Hún
varð að lokum til þess að það varð
hérumbil ófundarfært í stjórn-
inni, þar sem framkvæmdastjór-
inn óð uppi með alls kyns áskanir
og hafði félagslög að engu.
Ég lýsti því þá yfir í bókun að
ég gæti ekki undir þessum kring-
umstæðum tekið ábyrgð á eftir-
liti með fjárreiðum félagsins eins
og stjórn er skylt að gera. Trún-
aðarbrestur væri milli mín og
framkvæmdastjórans. Stjórn-
in var hins vegar klofin og vildi
leita sátta. Meirihlutinn kallaði
eftir upplýsingum sem enn hafa
ekki borist þrátt fyrir fullyrðing-
ar um annað. Framkvæmdastjór-
inn las fá og rýr svör um nokk-
ur atriði varðandi kaup og kjör á
skrifstofu félagsins upp á fundi en
var gerð grein fyrir því að upplýs-
ingarnar væru ekki fullnægjandi.
Sigurður Már Jónsson, fyrrver-
andi ritstjóri Viðskiptablaðsins,
hefur stutt framkvæmdastjórann
dyggilega og sat hjá þegar stjórn-
in kallaði eftir þessum upplýsing-
um. Fram kom vilji hjá stjórnar-
mönnum til að gæta þagmælsku
út á við, félagsins vegna, og gerði
ég það.
Stjórnin beið upplýsinga frá
framkvæmdastjóra en í milli-
tíðinni lýsti hann yfir framboði
til formennsku og taldi ekki til-
efni til að víkja af skrifstofunni
meðan hann ræki framboð sitt.
Í viðtölum sagði hann pólitík og
blaðamennsku ekki eiga saman.
Svo er nú það. Hann sá sér leik á
borði og hugðist fljóta inn á pól-
itískri óánægju í þægilegt sæti
sem einvaldur á Blaðamannafé-
laginu.
Ég er ekki flokksbundin og hef
ekki sóst eftir vegtyllum stjórn-
málaflokka. En hér varð hrun,
afþví að enginn taldi það hlut-
verk sitt að gagnrýna og eftirliti
var ekki sinnt. Fjölmiðlar sögðu
glaðlega frá ársreikningum bank-
anna korteri fyrir hrun, kynntum
af sérfræðingum bankanna með
glærusýningum. Mér finnst ekki
fara vel á því árið 2010, ef það að
biðja um upplýsingar og skrifa
ekki upp á óséða hluti, sé að vega
að æru manna eins og látið er að
liggja í stuðningi við Hjálmar
Jónsson.
Dreg framboð til baka
Ég hefði viljað halda áfram að vera
formaður Blaðamannafélagsins og
hrinda í framkvæmd ásamt stjórn,
breytingum á rekstri félagsins.
Fyrst og fremst hafði ég þó áhuga
fyrir faglegu hlutverki þess um
tjáningar- og prentfrelsi. Ég
hefði viljað vera dæmd af verkum
mínum en ekki skoðunum. Sú ósk
gekk ekki eftir.
Sé Hjálmari Jónssyni alvara
með því að framboð hans og her-
ferð gegn mér sé drifin áfram
af pólitísku hreinlyndi þá býð ég
fram sáttahönd. Ég dreg framboð
mitt til baka og óska þess jafn-
framt að hann sýni það dreng-
lyndi að víkja sem framkvæmda-
stjóri félagsins ætli hann að vera
í stjórn. Ef ekki væri heiðarleg-
ast að auglýstur yrði nýr aðal-
fundur þar sem fleiri geta gefið
kost á sér, nú þegar ljóst er að ég
verð ekki í kjöri. Hjálmar Jónsson
gæti þá haldið formannsframboði
sínu til streitu og lagt það í dóm
félagsmanna.
Opið bréf til félagsmanna BÍ
Fjölmiðlar
Þóra Kristín
Ásgeirsdóttir
Formaður Blaðamanna-
félags Íslands
Stjórnin beið upplýsinga frá fram-
kvæmdastjóra en í millitíðinni lýsti
hann yfir framboði til formennsku og
taldi ekki tilefni til að víkja af skrifstof-
unni meðan hann ræki framboð sitt.