Fréttablaðið - 10.06.2010, Qupperneq 48

32 10. júní 2010 FIMMTUDAGUR
BAKÞANKAR
Páls
Baldvins
Baldvins-
sonar
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Sameign á framleiðslutækjum er víðs fjarri smáborgaranum íslenska.
Hann verður að eiga sitt. Það blasir við
þegar menn setja sig í athafnagírinn
og stika út á túnin með sláttuvélarnar
sínar. Á nokkurra hundraða fermetra
svæði er ég umkringdur fimm sláttu-
vélum. Þær tala hver með sínu hljóði,
sumar rafdrifnar, aðrar keyrðar bensín-
blöndum. Mínir grannar vilja hafa bleðl-
ana sína stuttklippta og þó þurrkurinn
hafi verið skæður það sem liðið er af
júní eru menn komnir í annan umgang
í slætti. Grasið, sem víðast stendur
á gömlum meiði á mínum slóðum,
sprettur vel í þurrki, það er einung-
is gras af yngri fræstofnum sem
hefur tilhneigingu til að skrælna í
sólinni – útlent gras sem þekkir sig
ekki í íslenskri jörð og hagar sér sem
útlenskt.
MOLDIN á Hólavöllunum er
enda þegar komið er stungu
niður samþjappaður jökulleir
sem mettast vel af vatni en er
að sama skapi þungur fyrir
rótarvöxt, vonlaus fyrir kart-
öflur til dæmis. Ofan á honum
er setlag sem hefur safnast
saman á þessum rétt hundrað
árum sem menn hafa staðið
í garðrækt hér. Grasrótin er
því liggjandi á grunnu lagi og vex vel
– jafnvel í þurrki. Það þýðir slátt viku-
lega. Og svo er von á rigningu. Miðað
við þorsta rótanna má búast við hörku-
sprettu um helgina. Þá vex grasið svo
hratt að maður sér það spretta.
MENN bera sig misjafnlega að við slátt.
Það fer reyndar svolítið eftir vélum.
Mörgum hættir til að þjösnast á vél-
inni í afkastaþrá en það er ekki góð
taktík. Vélarnar skulu líða eftir flötinni
í hægum gangi sláttumanns. Auðvitað
fer þetta allt eftir því hvernig skilið var
við flötina að hausti. Hafi menn slórað
og setið af sér síðasta slátt er hætt við
að argaþýfið bjóði þá velkomna. Þá
leggjast prúðustu menn í tuddaskap og
hætta tám og snúrum í þverlyndislegum
átökum við sinuna frá í fyrrahaust.
REYNDAR skil ég ekki að víðast hvar
hafa menn lagt af slátt með orfi og ljá:
bíð eiginlega eftir því að það verði hipp
aftur. Ekki er hægt að hugsa sér betri
bolvindu en það. Slær öllu við vilji menn
ná af sér miðjunni. Orf eru fátíð orðin
og ljái þarf að umgangast af varúð
eins og forna rakhnífa. En mikið væri
gaman að maður hætti að heyra skrölt
í vélum, fimm í kór, og heyrði í staðinn
syngjandi ljá fella grasið árla morguns
eftir döggfagra dögun.
Sláttuvélablús
Pondus
kynnir:
Varnarsinnaðir
miðjumenn úr
neðri deildum
með asnalegan
hárvöxt í and-
litinu.
Næst:
Aðstoðarþjálfar-
ar frá Miðlönd-
um með vörtur.
10
Jíha!
Við vissum
að þú gætir
þetta.
Nú búumst við
sömu einkunum á
öðrum prófum.
Hvernig
gengu
prófin?
Greinilega
mjög illla.
Úps, afsakið, röng íbúð.
Jæja, vertu nú kyrr
hérna á meðan
mamma sækir kaffi.
Frábært, klifur-
stigið er hafið.
Búba
Þú færð Blaðberann þinn í Skaftahlíð 24
alla virka daga frá kl. 9-17.
...góðar fréttir fyrir umhverfiðBlaðberinn...
Blaðberinn
bíður þín