Alþýðublaðið - 21.08.1923, Blaðsíða 2
AlMðubrauðgerðin
selur hln óviðlafnanlegu
hveitibranð,
bökuð úr beztu hveititegundinni (Kanada-korni) frá
stærgtu og fullkomnustu hveitimylnu í Skotiandi,
sem þekt er um alt Bretland fyrir vörugæði.
9
Fangelsi
eða
betrnnarheimili.
(Frh.)
III..
Bæði skilorðsbundnu hegning-
ardómanir og barnadómarnir eru
spor í rétta átt. En samt ekki
nóg. langélsin í núverandi mynd
— eins og þau eru víðast hvar —
eiga að hverfa úr sogunni. í þeirra
stað eiga ríkin að setja á stofn
betrunarlieimili, þár sem farið sé
með alla afbrotamenn eins og
sjúklinga eða börn, sem sérstaks
uppeldis þarfnast. Uppeldisáhrif
og lækningatilraunir komi í stað
hegningar. Flestir, sem drýgja
glæpi, hata eitt af þrennu eða
í sameiningu fengið ilt eða ónógt
uppeldi, lent í slæmum félags-
skap eða eru haldnir at sálræn-
um sjúkdómum, og má sem
dæmi nefna stelsýiii. Þeir þurfa
því fremur stuðnings við, til þess
áð þeir verði svo fljótt sem auðið
er betri og sannari menn en þeir
voru, þegar þeir unnu óhæhi-
verkin, heldur en refsingar einn-
ar saman.
Stjórnendur betrunarheimil-
anna eða húsbændur á þeim
eiga að vera: uppeidisfræðingur,
sem kynst hefir svo sem framast
er kostur á salarlífi glæpamanna
og rannsóknum, 3em gerðar hafa
verið á því sviði, og annaðhvort
annar eða sami maður, er einkum
hefir gert glæpamannalœlmingar
að æfistarfi sínu, — uppeidis-
fræðingur og læknir, sem hvor
um sig hefit að auki kynt sér
að talsverðum mun starfsgrein
hins, eða einn maður, sem sam-
einar þetta tvent í einni persónu,
svo að vel sé. Það er ekki smá-
mennum hent að takast þáu
störf á hendur. Til þeirra þarf
mjög að velja menn. Þrir þurfa
lyrst og fremst að vera víð-
sýnir ágætismenn og viljasterkir
áhritamenn. Þeir verða að hafa
áhuga á að verða afbrotamönn-
unum leiðarljós, er lýsi þeim á
braut siðfágunar og samstarfs.
Leggja verður einnig áherz’u
á, að starfsfólkið á heiœilum
þessum sé alt úryalsfólk, sem
skilur það verk; sem þar er
verið að vinna. Þess þarf jafn-
vel að krefjast, að það sé sér-
staklega undir starfið búið og
hafi fengið a. m. k. nokkurra
mánuða reynslutíma og sýnt, að
það hafi bæði vilja og hæfileika
til að hafa góð áhrif á þá, sem
það umgengst, og hunni að sjá
hróður sinn og systur í ólnhoga•
hörnum mannfélagsins, — áður
en það sé talið fullgilt aðstoðar-
fólk á betrunarheimiii.
Á betrunarheimilnnum sé fyrst
og fremst lögð áherzla á að
styrkja vilja þeirra, sem »veikir
eru á svellinu<, og vekja sjálfs-
virðinguna af dvala, og að opna
augu þeirra, »sem í myrkur hafa
rataðr, (yrir því, sem gott er og
tagurt í tilverunni.
Betrunarheimilin eiga að verá
sannar uppeldisstofnanir, er sam-
eini áhrif heimilis og skóla í
beztu merkingum orðanna. Sú
aðferð við þetta vesalings van-
þroska fólk verður áreiðanlegá
happadrýgst. Fyrst þarf upp-
eldisfræðingurinn, — heimilisfað-
irinn, að kynna sér svo sem
framast eru tök á sálarlíf hvers
ein&taklings, er hann hefir undir
höndum, og síðan leggja þá
þekkingu til grundvallar upp-
eldistilraunum sínum á honum.
Osburn og Linsdey dómari
geta um margt orðið betrunar-
heimilafeðrunum til fyrirmyndár.
— Traust á sigri þess góða í sál-
unum má sízt af öllu skorta.
(Frh.)
Ouðm. B. Olafsson
úr Grindavík.
Kosningarréttnr á að vera
almennnr, jafn og beinn og
fyrir alla, jafnt konnr sem
karla, sem eru 21 árs að aldri.
Hjálparstðð hjúkrunarfélags-
Ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. -
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 @. -
Verkamaðurinn, blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Blytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur ót einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á aígreiðslu Alþýðublaðsins.
Útbreiðið Alþýðublaðið
hvar sem þið eruð og
hvert sem þið fariði
,,„Af jðrðu ertu
keminu““
(Athugasemdi)
Við grein eftir »Amicus<, sem
birtist hér í blaðinu ( gær með
þessari yfirskrift, hefi ég það
einkum að athuga, sem nú skal
greina.
Ég þekki ekki svo mikið til
fræða guðspekinga, aðéggetieða
vilji neitt um þá stefnu dæma.
Hins vegar eru það ekki guð-
spekinemar einir, sem sann!ærðir
eru um, að aðalhluti mannsins
fari ekki í gröfina, — eins og
skilja mætti af orðum greinar-
innar að höfundur hennar búist
við. Fáir munu þeir vor á meðai,
sera á annað borð trúa fram-