Samtíðin - 01.06.1970, Blaðsíða 23

SAMTÍÐIN
19
r
*■
fatagríh
„Hvað sagði kennslukonan í day?"
s-purði faðir litla dóttur sína, sem var að
koma heim úr smábarnaskóla.
„Hún var að tala um, hvernig börn yrðu
til.“
„Og hvað sagði hún um það?“ spurði
faðirinn foruitinn.
„Hún sagði, að ýmist kæmi storkunnn
'uioð þau eða þau væru bara keypt í búð-
um. Og til þess að hún héldi ekki, að ég
væri svo bjánalega til orðin, þá sagði ég
henni, að þið mamma hefðuð bara bjástrað
við að búa mig til.“
Ungfrú nokkur var nýorðin einkaritari
forstjóra, sem þótti í meira lagi kvenholl-
ur. Einn morgun vatt forstjórafrúin sér
alveg óvænt inn í skrifstofuna og sagði
við stúlkuna:
„Eg vona, að þér séuð ekki eins léttúð-
ugar og seinansti einkaritan mannsins
míns var.“
„Og hver var nú það?“
„Eg,“anzaði f'rúin.
Aðstoðarlæknirinn: „Eg er nú lítið gef-
inn fyrir margmælgi. Segið þér tafarlaust
JÁ eða NEI, þegar ég spyr yður.“
Unga hjúkiunarkonan: „Eg gefst bara
upp onistulaust.“
Næturlögregluþjónn hnngir dyrabjöll-
unni, og fáklædd Icona kcmur til dyra.
Lögreglan: „Býr Jón Jónsson hér?“
„Já, og komið þér inn með hann.“
Aiii í vólar:
• Hepolite stimplar og slífar
• pakkningar — stimpil-
hringir o. fl.
• VANDERVELL legur
IK JTÓNSSOJV & CO
SKEIFAN 17 — SÍMAR: 84515 og 84516.

GefjunaráklœOin breytast si
fellt t litum og munstrum, því
tæöur tizkan hverju sinni.
Eitt breytist þó ekki, vöru-
vöndun vcrksmiOjunnar og
gæOi íslenzku ullarinnar. Allt
þetta hefur hjálpaO til aO gera
Gefjunatáklæöið vinsælasta
húsgagnaáklæOiO í landinu.
UllarverksmiOjan GEFJUN