Fréttablaðið - 25.08.2010, Blaðsíða 28

20 25. ágúst 2010 MIÐVIKUDAGUR
BAKÞANKAR
Hólmfríður
Helga
Sigurðardóttir
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Einmitt það, Mæra. Þú
getur hætt að reyna
plata fólk . Dúfur sem
hverfa, kanína sem
kemur upp úr hattin-
um og núna þyngdar-
lögmálsbrellur? Þú ert
ekkert gamall hundur,
er það nokkuð?
Heill
sértu,
Zlatan!
Heill
sértu,
Myrkra-
fursti!
Kannski
ættum við
að sleppa
þessu
síðasta?
Var að
spá í
það
líka.
Gerið
það!
Palli, þú átt að
setja ruslatunn-
una út við veginn
áður en það
verður dimmt..
Já, já, geri
það rétt
strax.
Þegar þú segir
„rétt strax“?
Meina ég
„ekki rétt
strax“.
Já, það er
örugglega alveg
rétt hjá þér að
svangir flóð-
hestar ýti undir
steríótýpur. En
það er allt í lagi
að leika sér
með þá.
Sauðölvaður maður keyrir bíl sinn inn í banka og heilsustofnun býður aukin
úrræði fyrir útúrstressað fólk. Það var
greinilegt á fréttum gærdagsins að haust-
lægðin er að skella á með öllum sínum
þunga eftir sólarsömbu sumarsins.
ÉG ER ekki ein af þeim sem gleðjast þegar
dregur úr birtunni. Ég gnísti tönnum þegar
ég heyri Pollýönnurnar í kringum mig
segja: „O, vei, það er svo huggulegt að geta
loksins kveikt á kertum!“. Hver vill skipta
sólinni út fyrir kertaloga? Vegna birtufíkn-
ar minnar og tregans sem fyllir hjarta mitt
þegar dregur úr henni verð ég að hafa
mig alla við til að halda örinni upp, eins
og amma mín kallar brosið svo fallega.
Besta leiðin til þess er að fara í sund. Það
geri ég helst nokkrum sinnum í viku, árið
um kring.
Í MÍNU fyrra lífi var ég alveg ábyggi-
lega hafmeyja, eða alla vega einhvers
konar vatnakrabbi. Mér líður hvergi
betur en marandi í hálfu kafi ofan í
heitum potti. Það er ekki bara afslöpp-
unin sem færist yfir sem dregur mig
þangað, heldur hressa þau mig við, öll
litlu augnablikin sem ég verð vitni að.
Það þó ég sé alla jafna með hálflokuð
augun og forðist samskipti við aðra.
Í SUNDLAUGUNUM hef ég séð ást-
ina kvikna, orðið hugfangin af sund-
laugarverðinum, flúið undan kúknum í laug-
inni, séð afbrýðina blossa upp og hlustað á
marga slúðurberana kjamsa á sjóðheitum
kjaftasögum.
OG HLUTIRNIR gerast ekki síður í sturt-
unni. Þó maður reyni að halda sér á mott-
unni þar og einbeita sér að sínum eigin
kroppi festast augu manns alveg óvart á
skapaháraskúlptúrum, klúrum húðflúrum
á áttræðum ömmum, svo ég tali ekki um
skelfingu lostna og spéhrædda útlendinga
sem blóðroðna þegar þeir eru reknir úr
sundbolnum af baðkonunni sem gerir engan
kvennamun.
ÞAÐ eina sem skyggir á laugarferðir mínar
eru stöku skarfar sem koma blaðskellandi
ofan í pottinn og blása eins og hvalir. Hefja
rifrildi við aðra gesti sem eiga sér einskis
ills von og láta í það skína að þeir viti betur
en allir hinir um … allt! Af skörfum með
mikilmennskubrjálæði heyri ég nóg í frétt-
unum. Ég vil helst ekki þurfa að svamla
með þeim líka og leyfa þeim að sjúga frá
mér orkuna.
KUNNINGJAKONA mín, ágætis mann-
eskja sem er haldin þeim lesti að vera mein-
illa við börn, hefur viðrað þá hugmynd við
borgaryfirvöld að opna barnalausar laug-
ar. Ég velti því fyrir mér hvort skarfalaus-
ar laugar væru ekki frekar málið. Í þágu
almannaheilla.
Skarfalausar sundlaugar
Þú færð Fréttablaðið á kostnaðarverði
á 90 stöðum um land allt.
Nánari upplýsingar á
visir.is/dreifing