Fréttablaðið - 28.08.2010, Blaðsíða 34

2 fjölskyldan
Fjölskyldan kemur út mánaðarlega með helgarblaði
Fréttablaðsins. Ritstjórn: Sigríður Björg Tómasdóttir Hönnun:
Silja Ástþórsdóttir Forsíðumynd: Anton Brink Pennar: Þórdís
Lilja Gunnarsdóttir, Gunnþóra Gunnarsdóttir, Júlía Margrét
Alexandersdóttir Ljósmyndir: Fréttablaðið Auglýsingar:
Benedikt Jónsson benediktj@365.is
Sólveig
Gísladóttir
skrifar
BÓKIN
Uppspretta fjölda listaverka Listamenn framtíðarinnar
geta sannarlega fundið sér margt til dundurs í bókinni 365
hugmyndir til að teikna og mála eftir Fionu Watt sem kom út
hjá Forlaginu fyrir skemmstu. Þar er hægt að teikna
íþróttamenn, blóm eða
vélmenni, mála
mörgæsir með
fingrunum, stimpla
skrímsli með grænmeti
og vatnslita drauga-
kastala.
Bókin lumar á 365
hugmyndum að
verkefnum sem
gaman er að glíma
við alla daga ársins
og eru uppspretta
fjölda listaverka. - ve
Hin lífræna bylgja náði tökum á mér fyrstu mánuði af lífi dóttur minnar. Ekkert gervisull skyldi fara inn fyrir hennar varir, hvorki
E-efni eða sykur. Því stóð ég yfir pottunum heilu og
hálfu dagana, gufusauð grænmeti af miklum móð,
maukaði og frysti í klakaboxum eins og atvinnu-
móðir. Þannig var ég stolt af því að venja barnið
mitt á að borða brokkolí, spínat, rófur og annað sem
börnum þykir almennt ekki gott og taldi með því að
ég væri að vinna mér í haginn fyrir framtíðina og
gæti státað af barni lausu við matvendni, en annað
kom á daginn.
Tíminn leið, stúlkan varð tveggja ára og fór að
hafa sjálfstæðar skoðanir á öllu, þar á meðal mat.
Þannig varð sósa á tímabili uppáhaldsmaturinn en
nokkrum mánuðum síðar var hún fallin í ónáð. Kjöt,
fiskur og spagettí fellur allt í góðan jarðveg í dag
en öllu öðru er tekið með miklum fyrirvara. Hún er
skeptísk á allt sem hún hefur ekki smakkað áður og
neitar þannig staðfastlega að borða jafn girnilega
hluti og bláber, jarðarber og ferskjur.
Ég er þess hins vegar nærri fullviss um að dótt-
ir mín hafi verið bóndi í fyrra lífi því allar mjólkur-
afurðir renna ljúflega niður. Hún hefur frá nokk-
urra mánaða aldri elskað ost, hvaða nöfnum sem
hann nefnist: Camembert, fetaostur eða gráðaostur.
Þá er mysa hinn besti svaladrykkur.
Sætindi vekja þó líka kátínu, til dæmis kex af
ýmsum toga. Eitt slíkt vakti þó skemmtilegan mis-
skilning milli móður og dóttur. Litla stúlkan fékk að
ná sér í kex ofan í skúffu einn daginn, var það kex
með hvítu kremi á milli sem margir kalla Sæmund
á spariskónum. Henni þótti þetta merkilegt kex og
spurði mömmu sína hvað þetta hvíta væri. „Þetta er
krem,“ svaraði mamma hennar og fór að því sögðu
fram í stofu. Eftir töluverða stund og óvenjumikla
þögn fór móðirin að grennslast fyrir um litlu stelp-
una. Hún kom þá að henni þar sem hún var búin að
plokka í sundur kexið og klína hvíta kreminu sam-
viskusamlega framan í sig. Stutta stund velti móð-
irin fyrir sér hvort barnið væri gengið af göflunum
en áttaði sig síðan á því hvað henni gekk til. Krem
hefur nefnilega tvær merkingar og barnið þekkti
aðeins aðra þeirra enda sólríkt sumar að baki með
mikilli notkun sólarkrems.
Sæmundur veldur
misskilningi
Við höfum aldrei rifist en finnum okkur alltaf eitthvað skemmtilegt að gera þegar við erum saman,“ segir Björn Andri þegar hann og
Adam Moussaoui eru heimsóttir í Garða-
bæinn. Adam tekur undir það. „Einu sinni
vildi Björn Andri gera eitthvað annað en
ég. Þá gerðum við fyrst það sem hann vildi
og svo það sem ég vildi. Svoleiðis leysum
við málin bara.“
Þeir Björn Andri og Adam segjast hafa
orðið bestu vinir þegar þeir byrjuðu á
leikskólanum Lundabóli og oft verið líka
saman utan skólans. Spurðir nánar út í
viðfangsefnin koma smá vöflur á þá. „Við
leikum okkur á leikvöllum og förum í sund
og … bara eitthvað.“ Eru þeir kannski í
tölvuleikjum? „Nei, mér finnst leiðinlegt
í tölvu,“ upplýsir Adam og segir fótbolta í
uppáhaldi. „Ég æfi fótbolta,“ segir hann.
„Og ég handbolta,“ bætir Björn Andri
við.
Báðir drengirnir eru fæddir 28. apríl
2000. Björn Andri 18 mínútur yfir fjögur
og Adam sjö mínútur yfir fimm. Samt hafa
þeir aldrei haldið upp á afmælin saman
enda er það svolítið flókið því Björn Andri
býr í Stokkhólmi og Adam á Íslandi.
„Ég flutti út til Stokkhólms þegar ég
var fimm ára vegna þess að mamma var
að fara í framhaldsnám í læknisfræði.
Fyrst þegar ég byrjaði í sænskum leik-
skóla kunni ég ekkert að tala en ég var
svo heppinn að einn strákur á deildinni
byrjaði að kenna mér sænsku með því
að benda á hluti og síðan segja hvað þeir
heita á sænsku, svo bara kom sænskan
mjög fljótt. Ég tala samt alltaf íslensku
heima.“ Hann kveðst búa í hverfi sem lík-
ist Garðabæ og eiga vini úti en Adam sé
samt betri en allir. „Við hittumst í hvert
skipti sem ég kem til Íslands,“ segir
hann. Þegar hann er spurður hvort gott
sé að eiga heima í Stokkhólmi svarar hann
stutt og laggott. „Mig myndi frekar langa
að búa á Íslandi.“
Adam á heima í Sjálandshverfinu en
stundum býr hann úti í Alsír hjá föður
sínum og segir enn meira gaman þar
en í Garðabæ. „Þar er alltaf hlýtt og ég
þekki strák í næsta húsi við pabba sem
ég leik mér við,“ lýsir hann. Hann kveðst
samt alltaf vera í skóla í Garðabænum á
veturna og segir bekkjarfélagana suma
ágæta. „Björn Andri er samt besti vinur
minn,“ tekur hann fram. „Ég bíð alltaf
eftir að hann komi til Íslands.“ - gun
Alltaf verið bestu vinirnir
Björn Andri Pálsson og Adam Moussaoui fæddust með innan við klukkustundar millibili árið 2000. Þegar
þeir hittust á leikskólanum Lundarbóli urðu þeir strax bestu vinir og hafa verið það síðan þó oft sé langt
á milli því annar býr nú í Svíþjóð og hinn á Íslandi.
Góðir félagar Björn Andri og Adam Moussaoui leika sér alltaf saman í sátt og samlyndi og líta hvor á annan sem sinn besta vin þó að
þeir hittist sjaldan. FRÉTTABLAÐIÐ/ARNÞÓR
Hugsaðu
Þegar þig
vantar skó
Nýjar glæsilegar
haustvörur
Vertu velkominn