Fréttablaðið - 06.09.2010, Blaðsíða 13

MÁNUDAGUR 6. september 2010 13
SEND IÐ OKK UR LÍNU
Fréttablaðið og Vísir hvetja lesendur til að senda línu og leggja orð í belg um málefni líðandi stundar. Greinar og bréf
skulu vera stutt og gagnorð. Tekið er á móti efni á netfanginu greinar@frettabladid.is eða á vefsíðu Vísis, þar sem
finna má nánari leiðbeiningar. Ritstjórn ákveður hvort efni birtist í Fréttablaðinu eða Vísi eða í báðum miðlunum að
hluta eða í heild. Áskilinn er réttur til leiðréttinga og til að stytta efni.
Guðmundur Andri
Thorsson
rithöfundur
Í DAG
FYRIR ÞÁ SEM VILJA
MIKLU MEIRA Á MILLI
Þú færð ferska og gómsæta samloku frá Sóma á hverjum degi í næstu verslun.
FERSKAR Í BÚÐIR Á HVERJUM DEGI!
Í Sómahyrnunum er
talsvert meira af áleggi
og fersku grænmeti
en þú átt að venjast
og að sjálfsögðu er
brauðið beint
úr ofninum.
SKIPTU UM SKOÐUN
Komdu í skoðunarstöð Tékklands við
Reykjavíkurveg eða í Holtagörðum og njóttu
þess að láta skoða bílinn þinn.
Það er ódýrara.
Sími 414 9900 www.tekkland.istekkland@tekkland.isHoltagörðumReykjavíkurvegi
Samkvæmt verðkönnun Fréttablaðsins 22. júlí 2010
Hringdu í síma
ef blaðið berst ekki
Ökumaður sem uppvís er að því að hafa neytt áfeng-
is ótæpilega áður en hann sett-
ist undir stýri og stofna þannig
lífi og limum meðborgaranna
(og sínum eigin) í stórkostlega
hættu er þar með sviptur rétt-
indum sínum til að aka bíl í til-
tekinn tíma, jafnvel þótt hann
hafi verið beittur harðræði við
sýnatöku.
Knattspyrnumanni sem rennir
sér fótskriðu inn í lærlegg mót-
spilara síns er snarlega vikið
af velli, jafnvel þótt hann hafi
aðeins „ætlað í boltann“.
Ráðherra sem sannast að hefur
sagt þingheimi ósatt þarf að
standa upp úr ráðherrastólnum,
jafnvel þótt hann hafi metið það
svo að þjóðarhagsmunir bönnuðu
honum að segja satt.
Maður sem mætir ekki til
vinnu vikum saman er rekinn,
jafnvel þótt hann segist haldinn
„vinnufælni“.
Læknir sem gerir sig sekan
um stórkostleg afglöp á skurðar-
borði sem leiða til dauða er þar
með sviptur lækningaleyfi sínu,
jafnvel þótt hann hafi verið „illa
fyrirkallaður“.
Kvikmyndagerðarmaður sem
býr til lélega mynd sem enginn
vill sjá fær ekki oftar að spreyta
sig, jafnvel þótt þetta hafi verið
„innra ferðalag um angist og
ótta mannsins á tímum hraða og
firringar“.
Skipstjóri sem siglir skipi
sínu í strand í góðu veðri missir
fyrir vikið skipstjórnarréttindi
sín, jafnvel þótt hann færi sér
til málsbóta að vera „með skerta
rýmisgreind“.
Hárgreiðslumeistari sem
ákveður að lita hárið á fínni frú
grænt mun ekki kemba hærurn-
ar í starfi sínu, jafnvel þótt þetta
hafi „bara verið smáflipp“.
Leiðsögumaður sem villist
með hóp af tíu ára skátum uppi
á fjöllum fer ekki í fleiri slík-
ar ferðir, jafnvel þótt hann hafi
„gleymt að skipta um batterí í
áttavitanum“.
Húsvörður sem kveikir í hús-
inu sem honum var trúað fyrir
fær ekki fleiri tækifæri þar,
jafnvel þótt hann sverji og sárt
við leggi að þetta hafi „verið síð-
asta hasspípan“.
Gítarleikari sem hvað eftir
annað spilar vitlausa hljóma og
tekur ótímabær sóló í vitlausri
tóntegund og stillir auk þess
alltof hátt, er þar með rekinn úr
hljómsveitinni, jafnvel þótt hann
segist hafa verið greindur með
„tónlistarlegt tourette“.
Kennari sem nennir ekki að
kenna stærðfræði en tekur að
einbeita sér að því að kenna
nemendum sínum pottþétta
aðferð við að vinna alltaf pott-
inn í fjárhættuspili á netinu er
látinn hætta, jafnvel þótt hann
hafi „margprófað þetta og það
lukkast eiginlega alltaf“.
Rithöfundur sem skrifar bók
sem enginn kaupir og fær hroða-
lega dóma fær ekki fleiri slíkar
útgefnar jafnvel þótt bókin hafi
haft að geyma „rannsókn á þan-
þoli tungumálsins á annasöm-
um vegamótum ólíkra orðræðu-
hátta“.
Svona er það. Öll þurfum við
að hlíta einhvers konar dómi
fyrir störf okkar og taka afleið-
ingum gjörða okkar. Og verði
okkur stórkostlega á í einhverj-
um efnum þurfum við að súpa
seyðið af því – jafnvel þóttvið
eigum okkur eflaust margvís-
legar málsbætur. Eða það hefði
maður haldið.
Af hverju er þá ekki hægt
að fyrirgera rétti sínum til að
stunda viðskipti hér á landi?
Fólk fyrirgerir rétti sínum til að
aka bíl, spila fótbolta, klippa hár,
kenna… En svo virðist sem engin
afglöp í viðskiptalífinu séu svo
mikil að það geti orðið til þess að
þyrma okkur við frekari umsvif-
um viðkomandi einstaklinga.
Menn sem tæmdu gömul og
stöndug fyrirtæki og söfnuðu
skuldum í útlöndum sem nú sliga
þjóðarbúið og þar með okkur
öll eru ekki heima hjá sér með
hauspoka heldur komnir á stjá.
Karl Wernersson gerði Sjóvá
gjaldþrota með óvenju hálfvitaleg-
um fjárfestingum. Hann veðsetti
bótasjóð félagsins, sem er lögbrot
en umfram allt siðlaust. Í síðustu
viku bárust fréttir af því aðhann
sé orðinn framkvæmdastjóri Lyfja
og heilsa. Slíkur maður á að selja
okkur meðul.
Hjá Jóni Ásgeiri Jóhannessyni
fór saman óþrjótandi fjárþörf,
oftrú á eigin snilld og óeðlileg ítök
í bankakerfinu þar sem hann virt-
ist geta gengið um að vild. Í vik-
unni var sagt frá því að honum
hefði verið Gaumur gefinn: félag-
ið fékk hjá Arion-banka eitthvað
sem kallað er „kyrrstöðusamn-
ingur“ og er víst ekki einu sinni til
að sögn Umboðsmanns skuldara.
Eftir allt sem á undan er gengið
virðist hvarfla að Jóni Ásgeiri að
hann geti enn staðið í viðskiptum,
og það sem ótrúlegra er: áhrifa-
menn í bönkum láta sér það detta
í hug líka.
Björgólfur Thor Björgólfs-
son var einn aðaleigandi Lands-
bankans eins og mátti sjá af
fyrirgreiðslu bankans til hans. Af
mörgum hroðalegum uppátækjum
íslensku bankanna komu Icesa-
ve-reikningar Landsbankans sér
sennilega verst fyrir íslenska þjóð.
Á því ber eigandinn enga ábyrgð
að eigin sögn. Í vikunni bárust svo
fréttir af því að íslenskir kröfuhaf-
ar hafi að kröfu Deutsche Bank
fellt niður persónulegar ábyrgðir
Björgólfs Thors vegna lána hans.
Eins og ekkert hafi í skorist.
Fyrirgef oss þeirra skuldir
Af mörgum hroðalegum uppátækjum
íslensku bankanna komu Icesave-
reikningar Landsbankans sér senni-
lega verst fyrir íslenska þjóð. Á því ber
eigandinn enga ábyrgð að eigin sögn. Í vikunni bárust
svo fréttir af því að íslenskir kröfuhafar hafi að kröfu
Deutsche Bank fellt niður persónulegar ábyrgðir
Björgólfs Thors vegna lána hans.