Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 28

106
MORGrU NN
verði eigi fyrir því færðar, að höfundur kristninnar hafi
lifað á þesBari jörð. A svo veikum stoðum á þá kristin
■trú að standa, er hún er skoðuð frá þeirri hlið.
En getum vér þá lokað augunum fyrir því, að þrátt
fyrir þetta er kristna trúin sjálf á vorum dögum að rísa
upp af nýju? Þér vitið flestir eða allir, tilheyrendur mín-
ir, að þetta snertir sérstaklega það atriðið, sem æfinlega
hefir verið hyrningarsteinn kristindómsins. Vér erum nú
á tímum að öðlast fyllri og betri skilning á því, hvernig
upprisu Jesú var háttað og hvernig upprisu vor allra er
háttað, þá er vér skiljum við þetta líf. Með hverju árinu,
sem líður, eykst sú þekking fyrir nýja opinberun og breið- •
ist út til æ fleiri. En um leið og samband er fengið við
næsta stig tilverunnar, er og fundin leið til að fá fregnir
af Kristi í dýrð himnanna. Og þær fregnir hafa komið
og eru stöðuglega að koma. Ein mesta páskagleðin nú á
dögum finst mér ætti að vera þessi, að vér skulum geta
talað við þá, sem í æðra heimi hafa séð Krist og vita
með VÍ88U, að hann lifir þar og ríkir nú, eins áreiðan-
lega og hann eitt sinn gekk um kring á Gyðinga-
landi, lifði þar og starfaði og lét að lokum lífið á krossi.
Því veikari sera sannanirnar verða fyrir því í augum vitr-
inga þessarar veraldar, að bygt verði á frásögum Nýja
testamentisins um jarðlif hans, því fúsari ættum vér að
verða til að ljá eyra sönnununum fyrir því, að hann hafi
verið og sé með oss alla daga. Svo mikilsvert er þetta í
augum margra, að það er sem ný upprisa fyrir kristnina.
Með alveg sérstökum gleðiróm geta margir kristnir menn
því tekið undir páskakveðjuna. fornu: »hann er upprisinn*.
Sé svo komið í kristninni sumstaðar, að menn efist um
jarðneska tilveru Krists og þeir finni því ekki líkamann,
þá koma aðrir með þá fregn, að þeir hafi séð engla í
sýn, sem segi hann lifa.
Þetta er hætt að vera nokkur nýung í augurn yðar
margra, tilheyrendur mínir. Eg veit, að ýmsir af yður