Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 29
MORGUNN
107
hafa aflað 8ér vitneskju um hina nýju þekking á uppris-
unni og eilífðarmálunum, sem nú kemur meir og meir
sem björt dagrenning yflr mannkynið. Þér eflat, vona eg,
fæstir nú orðið um tilveru hins andlega heims, þar sem
vér allir munum lifa lifi voru, þegar hin fáu jarðvistar-
áriu eru á enda.
En hafið þér af alvöru opnað augun fyrir þvi atriði
í frásögunum af framhaldsopinberuninni á vorum dögum,
sem styrkir svo fagurlega sjálfar upprisusögur Nýja testa-
mentisins? Eg efast um, hvort nokkuð er eftirtektarverð-
ara af því, sem er að gerast á trúmálasviðinu innan
kristninnar, en það, að nú á síðustu árum hafa komið út
bækur, ritaðar af hámentuðu fóiki og mjög gætnu, þar
sem því er af heilagri alvöru haldið fram, að Kristur muni
birtast enn við og við á þessari jörð, þeim sem éru sér-
staklega andlega þroskaðir og gæddir eru sams konar
hæfileikum og spámenn og postular forðum, og fyrir þá
hina sömu hæfileika sáu auðvitað konurnar það, er þær
8áu hinn fyrsta páskamorgun. Og fyllyrt er, að vanalegast
komi þetta fyrir slíka menn á erfiðustu stundum lífsins.
Alveg nýlega hefi eg lesið bók eftir einn af efagjörnustu
mönnum nútímans, einn hinn hágáfaðasta og varfærnasta
sálarrannsóknamanna Englands, þar sem hann segir frá
^inum slíkum atburði, sein honum er kunnugt um, og
getur þess um leið, að það sé engan veginu eins dæmi,
því að fleiri hafi skýrt sér frá slíkum atburðum. Hann
lætur þess getið, að flestum muni þykja slík frásaga harla
ótrúleg; menn geti ekki írayndað sér, að það geti verið
satt, að Kri&tur birtiat á vorum dögum með líkum hætti
og hann birtist Páli forðum. Og þó tekur hann það fram,
að í Bínum augum sé það ekkert ótrúlegt, að hann sé oft
með þeim, sem elska hann og eru að reyna að feta í fót-
spor hans. Venjulegast muni hanu þá, eins og aðrar ver-
ur úr æðra heimi, vera ósýnilegur vanalegum jarðneskum
augum, en þegar sérstök skilyrði séu fyrir hendi, geti
liann orðið sýnilegur alveg eins nú á dögum, eins og