Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 89
MORGUNN
167
5keyti0, sem 5Ent uar úuart.
í 1. hefti Morguns var ofurlítið vikið að örðugleik-
unum, sem eru á sambandinu við framliðna menn. Mjög
mikil þörf væri á rækilegri ritgjörð um það mál, og
Morgunn vonar, að honum auðnist, áður en mjög langt
liður, að flytja einhverja slika fræðslu. Hún skiftir afar-
miklu máli. Þeir, sem hafa hana ekki, geta aldrei fengið
verulega skynsamlega skoðun á sambandinu. Annaðhvort
hættir þeim við að lenda í sífeldum rengingaflækjum og
komast aldrei út úr þeim, eða þá við hinu, að taka alt
trúanlegt, gagnrýnilaust, það sem tjáist vera frá öðrum
heimi.
Prófessor James II. Hyslop, sem getið var um í 1.
heftinu, hefir líklegast fengist mest allra núlifandi manna
við leit eftir endurminninga-sönnunum. Og eðlilega hefir
hann þá manna mest kynst örðugleikunum. Hann hefir
gert þeirra all-ítarlega grein, eftir sinni reynslu, i bókinni,
sem hann nefnir »Lífið eftir dauðann« og getið hefir verið um
í Morgni. Til bráðabirgða skal hér minst á eitt atriði.
Hann segir frá því, að hann var, ásamt konu nokk-
urri, á tilraunafundi hjá Lú Chenoweth. Þessi frú C er
nú orðin heimsfrægur miðill fyrir þær tilraunir, sem
prófessor Hyslop hefir gjört með hana. Hún vissi ekkert
um konuna, sem viðstödd var. Alt i einu fer einhver
ósýnilegur gestur að koma með ástúðarskeyti — nokkurs
konar ástarbróf — að því er virtist, til aðkomukonunnar,
í ósjálfráðri skrift frú C. Prófessornum datt í hug, að
þetta væri einhver framliðinn elskhugi aðkomukonunnar,
því að honum var kunnugt um, að maðurinn kennar var
á lííi. Hann las skriftina jafnóðum, en »agði konunni
ekkert, hvað væri að skrifast. Loks kom undirskrift.
flún var gælunafn framliðins manns, sem prófessorinn
kannaðist við, því að þessi framliðni maður hafði sent