Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 93
MORGUNN
171
'Yirðist vera sem næst á leiðinni til að verða venjulegt
efni og hefir líka eiginleika. Hyggur dr. Crawford, að
efni það, sem »andar« lioldgast af, sé Y-efni, sem er orðið
dálitið meir breytt, orðið að venjulegu lífrænu efni, sem
ýmist er hvít-gráleitt. á lit, eða getur tekið á sig ýmsa liti,
t. d. í andliti (hári, augum) »andanna«. Lyftingar og aðr-
ar hreyfingar hluta án venjulegra orsaka, i námunda við
miðil, eiga því rót sína að rekja til ófullkominnar boldg-
unar eða líkamningar.
Enn fremur hyggur hann, að annað efni, er hann
nefnir >’Orku-efni« só og tekið úr miðlinum og öðrum við-
stöddum tilraunamönnum, því að þeir missa einnig nokk-
uð af þyngd siuni, meðan á tilrauuunum stendur — og sé
það mestur aflgjafinn.
öfl þau, er þessu valda, segjast vera andar framlið-
inna mauna, og ætlar dr. Crawford það rétt vera. Ber
hann þeim bezta orð fyrir sannsögli og áreiðanleik, en
ekki virðast þeir hafa vísindalega nákvæmni og hugsunar-
hátt til að bera.
Miðillinn er ung og elskuleg stúlka, ungfrú Goligher.
Er hún ekki i sambandsástandi við tilraunirnar, heldur
situr meðal tilraunamannanna glaðvakandi.
I)r. Wereide ræðir síðan um afleiðingar rannsóknar-
innar á sálrænum fyrirbrigðum fyrir vísindi og lifsskoðun.
Ersákafli vel ritaður, og reynir höf. þar að vega þær tvær
aðaltilgátur uin starfandi orsök fyrirbrigðanna, sem nú er
haldið fram, undirvitundar-tilgátuna og andatilgátuna.
Svikatilgátan, sem einu sinni var í tízku meðal »rétt-trú-
aðra« vísindamanna og fáfræðinga, er nú úr sögunni sem
heildarskýring. Ilallast hann auðsæilega að andatilgát-
unni, eins og dr. Crawford, en ályktarorð hans eru þessi:
iAnnaðhvovt veldur undirvitundin hinum sálrœnu fyrir-
brigðum, og pd eru hœfileilcar hennar svo feykimiklir og víð-
tœkir, að pað er ákaflega mikilvœgt að rannsaka pd, skilja
pá og nota pá.
Eða fyrirbrigðin eiga rót sina að rekja til anda fram-