Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 167
MORÖUNN
V
ætla 8ér að gera hinum og öðrum kost á að komast að
Bambandi.
6. Gefa út á prenti árangurinn af hinum vísinda-
legu tilraunum.
7. Senda menn um landið. til þess að fræða menn
og leiðbeina þeim, stofna félög, þar sem það kynni að
virðast tiltækilegt o. s. frv. — yfirleitt glæða áhuga
manna á því málefni, sem félagið hefir tekið að sér, og
halda honum við.
Eg ætla ekki að hafa þessa upptalningu lengri. Eg
geri ráð fyrir, að sumum þyki hún orðin of löng, og segi
sem svo, að ekki sé til mikils að vera að vekja máls á
sliku, þar sem geta félagsins sé ekki meiri en hún er.
Ekki er eg samt í neinum vafa um það, að alt er þetta
mikilvægt og sumt af því óhjákvæmilegt, ef félagið á að
ná tilgangi sínum sæmilega. Og fyrsta skilyrðið fyrir því
að komast langt, er að setja markið hátt. Auðvitað ligg-
ur það hverjum manni í augum uppi, að við getum ekki
gert þetta alt í svipinn. En við getum unnið að því, að
það verði einhverntima kleift.
Eg kem þá að því, hvar eg held að við ættum að
byrja. Eg bygg, að húsnæðismálið ætti fyrst að taka til
íhugunar. Við höfum ástæðu til að vera mjög þakklátir
fyrir að hafa fengið að vera hér með fundina, og af hús-
eigendanna hálfu hefir alt verið gert fyrir okkur, sem í
þeirra vaidi hefir staðið. En mikið hefi eg orðið var við
löngun til þess að fá annað og hentugra liúsnæði handa
félaginu.
Svo er önnur hlið á húsnæðismálinu, og eftir þvi
sem eg lit á, er þörfin þar jafnvel enn brýnni. Okkur
vantar mjög tilfinnanlega húsnæði til að gera tilraunir í.
Það hefir altaf endurtekið sig sama sagan, síðan er farið
var að gera tilraunir hér, að þegar nokkuð hefir farið að
kveða að þeim, hafa fundirnir orðið heimilunum ofviða.
Eg veit það vel, að það er æfinlega örðugt að hleypa