Morgunn - 01.12.1923, Qupperneq 57

MORGUNN
183
Niðurlag.
Öl'l þessi atriði, sem eg nó hefi skýrt hér frá, — og
svo mörg fleiri, — hafa gert það að verkum, 1) Að eg er
alsamrfærður um að við lifum eftir dauðann, sem svo er
kallað, eða öllu heldur, að eg er sannfærður um að enginn
dauði er til, heldur aðeins flutningur á annað tilverustig.
2) Að ástvinir okkar, sem fluttir eru yfir á annað tilveru-
stig, vita um okikur meira en margan grunar, og að þeir
geta, ef við aðeins leggjum til skilyrðin, hjálpað oss og
leiðbeint, og það ef til vill oft þá, er oss liggur mest á.
Auðvitað dettur mér ekki í hug að halda, að þó að vér hefð-
iiiTn gott samband við ástvini vora, að þeir þá mundu hjáipa
oss og leiðbeina í öllu. Nei, vér verðum eftir sem áður
að nota oss dómgreind og athugun til að ráða fyrir oss;
vér megum ekki kasta allri vorri áhyggju á þá, þ. e a.
s. þannig, að fara að lifa í skeytingarleysi, því að þá mundum
vér alls ekki fá haldið sambandinu. En óendanlega yndis-
legt er það. að vita ástvini sína nálægt sér, og fylgjast með
í lífi sínu, og vita það að þeir muni hafa fullan huga á
að hjálpa í erfiðleikum og þrautum. 3) Að eg er sann-
færður um, að það eru fleiri en ástvinir vorir, sem láta sér
ant um oss; eg trúi að með oss séu verndarandar, sem séu
sendiboðar frá æðstu sviðum tilverunnar til þess að vernda
og leiðbeina, og að það sé afarmikið undir sjálfum oss
koinið, hvort yér höfum þeirrar verndar not eða ekki.
Guð blessi ykkur öll!