Morgunn - 01.12.1923, Page 75
MOEÖUNN
201
nokkru leyti. Öðruhverju vissi hún elcki af sér, og fylgdist
ekki með því er gerðist, nema. með köflum, og þá mjög óljóst.
Áhrifin, sem eg varð fyrir, voru töluvert öðruvísi, og fyrst
framan af voru þau áhrif óþægiieg.
Stundum féklc eg ákafan hjartslátt og stundum var eins
og sterkur rafmagnsstraumur þyti gegnum mig, en óþægind-
in hurfu þegar frá leið. Að síðustu voru hendurnar farnar
að verða tilfinningarlausar, og ágerðist það heldur. Eg fylgd-
ist vel með öllu, er gerðist, þ. e. a. s. eg hevrði hvert orð, en
mér veitti mjög örðugt að tala nokkuð. Mér fanst stundum
eins og eg hyrfi inn í ein'hverja afskaplega þögn, eins og eg
væri að hverfa afarlangt hurt eða eg væri alls ekki í þessum
heimi. Þegar áhrifin voru orðin þetta sterk, kunni eg ágæt-
lega við mig. Venjulega byrjuðu fundirnir með því, að við
sátum 3 kringum lítið horð og studdum höndunum á borðið,
en seinna óskaði stjórnandinn þess, að við (eg og stúlkan)
sætum í þægilegri stöðum; við þyrftum ekki að styðja hönd-
unum á borðið, hann gæti notað kraft okkar fyrir því, en
bann vilcli léta skygna drenginn sit.ja við borðið og liafa
hendurnar á því. Svo var ljósið venjulega slökt, en birtan
í herberginu fór æfinlega eftir því, hversu bjart var úti. því
að fyrir gluggunum voru aldrei höfð nema venjuleg glugga-
tjöld.
Beint á ínóti skygna drengnum voru tvær hvítmálaðar
hurðir. Á fyrstu fundunum sá hann menn á ýmsum stöðum
í herberginu, og lýsti þeim mjög greinilega, og var liregt að
þekkja flesta af lýsingu haus. Ilann sá ennfremur fanga-
mörk þeirra, er sýndu sig, letruð hjá þeim með prentstöf-
um, og síðar nöfnin öll. Stafirnir voru venjulega með prcnt-
letursgerð, dölckir að lit, upphafsstafirnir um 7 þuml. að
lengd, hinir hjer um bil helmingi minni. Þegar álierzla virt-
ist lögð á eitthvert sérstakt atriði, urðu þau miklu dekkri en
veujnlega. Þessari Jetursýningu fór það mikið fram, að þeir
svöruðu spurningum viðstöðulaust, svo það var líkast því,
sem við töluðum við þá, nema við heyrðum engar raddir.
Yirtist. þetta, samkvæmt lýsingu drengsins, líkast sýniugu á