Morgunn - 01.06.1924, Blaðsíða 14
8
MORGUNN
skeið lækningaskygni, sagði í dái frá orsökum sjúkdóma og
lækningu þeirra. Árið 1844 féll hann sjálfkrafa í dá, og þá
birtust honum Galenos (grískur læknir, dáinn 200 e. Kr.) og
Svedenborg og fræddu hann um köllun hans og boðskap til
mannkynsins. Hann komst og í kynni við tvo mentamenn,
dr. Lyon og séra Fishbough, sem hjálpuðu honum á ýmsa
lund og bættu nokkuð úr mentunarskorti hans; tóku þeir sér
bústað í Nýju-Jórvík, og féll Davis tvisvar í dá á degi hverj-
um, bæði til lækningaiðkunar og heimspekilegra fyrirlestra,
sem komu út 1847 með titlinum „Frumlögmálnáttm-unnar ;guð-
legar opinberanir hennar“ (The Prineiples of Nature: Her
Divine Rovelations). Síðar kom út „Hin mikla samhljóðan“
(The Great Harmonia)og útskýrði frekarakenningarnar.Lýsing
Davis’s á öðru lífi er nokkuð í áttina við Svedenborg, en vík-
ur frá í auka-atriðum og nálgast indverskar hugmyndir. Er
þar lýst mörgum sviðum eða ástöndum, hverju yfir öðru. Ýms-
ir aðrir rithöfundar koma og fram, t. d. Hudson Tuttle, sem
lýsir andaheiminum þannig, að hann sé samsettur af „svið-
um“, er liggi umhverfis jörðina. Hare, prófessor í efnafræði
við háskólann í Pennsylvaníu, gerði ýmsar tilraunir og lýsti
þeim í bók, og Edmunds dómari ritaði mjög lesna bók um
miðlafyrirbrigSi, en dóttir hans Lára var miðillinn, var skygn
og talaSi í sambandsástandi útlendum tungum, sem dagvitund
hennar kunni ekkert í. En sannfærður um samband við fram-
liðna menn varð Edmunds við „liöggin í Hydesville“, en þau
urðu meginstoð hreyfingarinnar og hinar hlutrænu sannanir,
er þeim fylgdu.
I þorpinu Hydesville í fylkinu Nýja-Jórvík átti fjöl-
skyldan Fox heima. Það voru hjónin John D. Fox og Margaret
kona hans og tvær ungar dætur, Margaretta (15 ára) og Katie
(12 ára). í marz 1848 var fjölskyldan trufluS á nóttum viS
dularfull högg, og kojn þuð í Ijós, að þeim stjórnaði eitt-
hvert vitsmunaafl. Og það var 12 ára barnið, sem uppgötv-
aði það. Hér opinberaðist það sem fyr smælingjum, er vitring-
um var hulið. Katie smelti fingrum og bað „skratta“ að gera
eins. Ilöggin svöruðu þegar í stað. Síðan sögðu höggin til'