Morgunn - 01.06.1924, Blaðsíða 109

MORGTJNN
103
En þegar hún kemur inn í baðstofuna, situr faðir henn-
ar þar inni og er að borða. Henni verður hverft við, því að
hún mundi ekki eftir því, að noldcur maður væri svo líkur
föður sínum, nema Lúðvík systursonur hans, sem hafði orðið
hti næsta ár á undan.
Enginn hafði farið inn í búrið.
En þegar móðir hennar var að ljúka viS að skamta, komu
systir þessa Lúðvíks og maður hennar og máglcona, og héldu
’beina leið inn í búrið, án þess að gera vart við sig. Þau höfðu
séð að utan Ijósið í búrinu, og gengið að því vísu, að hús-
móðirin væri þar.
Ekkert skil eg í honum.
Eina nótt 1914 dreymir frú Guðrúnu sama drauminn
þrisvar sinnum. Þegar draumur er svo þrásækinn, kveðst hún
hafa reynslu fyrir því, að eitthvað sé að marka hann.
Þessa nótt dreymir hana, að hún sé með nýlega dáinni
vinkonu sinni í einhverjum ókunnum heimi, þar sem húsin
voru afarhá. Hún þóttist halda í höndina á konunni, og þær
brunuðu upp og ofan eftir stigum, sem voru utan á húsun-
um. Hún var að furða sig á því, hvað hún væri létt á sér
— eins og fugl. Þær gengu ekki, heldur liðu upp og ofan
þessa afarháu stiga. Blómgarða sá hún, og liana langaði til
að koma í þá, vildi láta vinkonu sína fara með sig þangað;
en úr því varð ekki. Ilún reyndi að tala við konuna, en fékk
aldrei neitt svar. Eonan sagði aldrei neitt annað en þetta:
„Eklcert skil eg í lionum J. að gera þetta!“
Þá £ór frú Guðrún að taka eftir þvl, að livar sem þær
ætluðu aS nema staðar, brá J. fyrir, manni framliðnu kon-
unnar, sem þá var heill heilsu, að því er hún bezt vissi.
J. bregður alt af fyrir með eitthvað, sem lílctist lmífi, í hend-
inni, og henni fanst hclzt, að liann ætlaði að gera sjálfum
sér og konunni sinni mein með honum.
Þessa nótt, sem frú Guðrúnu dreymdi drauminn, tók
þessi J. inn svefnmeðal, sem varð honum að bana.