Morgunn - 01.12.1925, Blaðsíða 23

MORGUNN
165
bróðir lians ritað honum, að liann væri fús að sækja mig á
liestum þangað, er bíl-leiðina þryti.
Ekki tókst mér að láta Úlfar vita fyrir víst, live nær eg
mundi lcoma. Eg- fór austur föstudaginn 4. september, með bíl
a.ð Neðri-Þverá í Fljótshlíð. Þar féklc eg mér hest og reið
með bílstjóranum um kvöldið að Múlalcoti. Þangað hafði mig
oft langað að koma, til þess að skoða hinn fagra trjá- og
blómgarð, sem nú er að verða frægur um alt Island. Múlakot
er hiö mesta gestrisnilieimili og þau hjónin Guðbjörg Þor-
leifsdóttir og Túbal Magnússon og dætur þeirra tóku mér
ástúðlega. Þar var eg um nóttina. Skoðaði eg garðinn þegar
um kvöldið. Veður ATar liið fegursta og „þíð aftansunna“
A’arpaði síðustu geislum sínum yfir Hlíðina. Fvrir 28 árum
gróðursetti Guðbjörg örlitlar plöntur og einn greinarkvist
þarna í hlaðvarpanum, þar sem áöur hafði verið forarvilpa.
ílafði hún sótt hvorttveggja í Nauthúsagil, austan Markar-
'fljóts. Þar er mjög stór reynilirísla. Nú eru elztu trén orðin
um 10 álna há í garði Guðbjargar. Það eru reynitré. En auk
þeirra er þar og allmikið um birki, gulvíði og ribstré. I skjóli
þessarra trjáa vex nú mesti sægur alls konar blóma og í einu
garðshorninu hefir liúsfreyja látið reisa ofurlítið sumarhús
(tjaldað iivítum dúkuin) — fyrir hina litlu fjárveiting, er
Alþingi veitti henni í viðurkenningarskyni. Næsta dag var
svo fagurt veður, að eg ior á fætur fyrir niiðjan morgun;
langaði mig að sjá. sólrásina á svo fögrum stað. Það tókst.
Unaðslegri sjón getur varla. Þegar eg liaí'ði drukkið morgun-
kaffið nokkru fyrir dagmál, gekk eg upp á fjallið fyrir ofan
bæinn (lieiðina, er sa'o er nefnd), upp að vörðu. Þar er ITlíð-
in liæst uppi yfir Múlakoti og þar sér á Tindafjöll, Merkur-
jölml, OoiSalan<1 sjöku 1 og Eyjafjallajökul, en Þríhyrningur
blasir við í vestri. Agætt útsýni var yfir sveitina og út á haf,
þar sem Vestmannaeyjar sýnast „liggja fyrir landi“.
Síðar um daginn fylgdi húsmóðirin mér að Fljótsdal og
sýndi mér Bleiksá á leiðinni. Er það hrikalegt gil, en víða
vaxið stórum birkihríslum. í því er hár foss, en ekki vatns-
mikill. Er liann líkastur stórfeldri brúðarslæðu. Við kommn