Morgunn - 01.12.1925, Blaðsíða 48

M0ROUNN
190
En þrátt fyrir meðfædda njósnunartilhneigingu, þá
reynslu og leikni, sem eg hefi aflað mér í því efni, og misk-
unnarlausa gagnrýni, hefir mér ekki tekist að finna eðlilega
ráðningu á sunmm fyrirbrigðunmn og er sannfærður um,
að þau verða ekki ráðin á þann veg. Eg get a£ skiljanlegum
•ástæðum ekki nefnt nema fá dæmi.
Eg hefi aldrei séð voí'u, en skóliljóð einnar hefir horist
í eju-u mér.
Það gerðist í Montclair, New Jersey, í húsi, sem var
heimili mitt um nokkur ár. Húsið var þrílyft, með brotnu
þaki og stóð spölkorn frá kyrlátri götu inni í laglegum
garði, sem var alþakinn blómum. Okkur fanst þarna þægi-
legur dvalarstaður. Stigiiui af neðstu liæð hússins upp á
miðhæð var í framhlið þess, en stiginn þaðan upp á efsta
loft var elcki beint yfir hinum stiganum, heldur við bak-
hliðina og það var dálítið óþægilegt að ganga upp á loftið
vegna þess, að uppgangurinn var fast út við hliðarvegg
hússins og undir súðinni.
Nótt eina heyrði eg og heimilisfólli mitt högg nokkur,
:sem við gátum ekki skilið, hvað gæti valdið. Þau byrjuðu
skyndilega og eitt i)arnanna varð hrætt við þau. Tímunum
saman ýmist sat eg eða færði mig til, til að atliuga fyrir-
brigðið. Mér gafst líka gott fæi á því, því að liöggin liéldu
áfram að heyrast svo mánuðum skifti. Eg liafði átt heima
í tuttugu og sex húsum áður og aldrei heyrt neitt slíkt.
Ýmist var bankað í skrifborð eða borð við rúmið mitt, með-
an eg lá þar aleinn, og stundum á morgnana í þvottaborðið
mitt. Meðan eg hélt sunnudagsfyrirlestra, heyrðust þau
aldrei nóttina áður, en óðar en eg hætti því, heyrðust. Jiögg-
in einnig þær nætur. Einnig heyrðist skelt liurðum í húsinu
og niðri í kjallara.
Það var sjálfsagt fyrir mig sem vísindamann að tor-
tryggja konu mína og uppeldisdóttur eins og um vanda-
Jausa væri að ræða. Eg fór því að grafast fyrir, livort
önnurhvor þeirra væri að Jeilea á mig, en hljóðin heyrðust
rstundum, þegar hvorug þeirra var í húsinu, en eg var einn