Morgunn - 01.12.1925, Blaðsíða 75

M 0 R G U N N
217
TJndirskrift þeirra var lát.in gilda sem sönnunargagn, en ekk-
ert hirt nm að finna „gaze“ það, er miðillinn átti að hafa
notað. — Fyrir fram heldur liann eigi aðeins að E. N. sé
rsvikari, heldur að öll kenningin um, að útfrymi sé til, liljóti
að vera tóm vitleysa. Og svo barnalegur er liann í fáfræði
sinni, að hann heldur, að hann geti banað þeirri nýju upp-
götvun, ef hann „aflijúpi“ B. N. Getur nokkur gcfið sér betri
vitnisburð um, að hann sé með tortrygni að órannsökuöu
máli ? Og svo blindaður liefir dr. ITaneborg verið í svikatrú
sinni, að liann heldur, að sér liafi tekist að „afhjúpa“ E. N.
svo, að Jiann geti aldrei framar komið fram sem miðill. Iiver
hefir reynslan orðið? Skýrslurnar í „Morgni“ og framburð-
ur vitna þeirra, er eg hefi leitt í málinu, sýna bezt, hver
árangur varð af rannsóknunum hér. Og nú í vetur hefir til-
raunum verið haldið áfram í Kaupmannahöfn, og þar feng-
ist enn miklu glæsilegri líkamningafyrirbrigði, sem meðal
annara forseti S. R. F. 1., Einar II. Kvaran, hefir verið vitni
aS. Úrklippurnar úr norsku lilöðunum sýna, live óhæfilega
liinir nefndarmennirnir létu dr. Haneborg ráða yfir sér og
þröngva sér til að skrifa undir. Má það furðu gegna, live
litla karlmensku þeir sýndu, og hve hörmulega þeir brugðust
í því að verja miðilinn, þar sem þeir þó margir trúðu því,
<U) ef um svik vœri að rœða, þá vceru þau frcnnin í meðvit-
nndarleysi, eins og eg mun nú sýna betur fram á.
I samræmi við sína „forutfattet mistro“ virðist dr. Hane-
borg þá líka vera sá eini í síðari nefndinni, sem hélt því fast
fram á eftir, að miðillinn liefði ekld verið í sönnum ,,trance“
og aö liann mundi fremja svikin með fullri vitund. (Sbr.
„Enkelte af trancerne synes mig i höj grad uægte“ og „Efter
min moning er Einer Nielsen hevidst bcdrager“).
Qagnstœtt iionum liélt ekki aðeins dr. Seliarffenberg því
fram, að „traneen" hefði verið sannur, eins og jeg liefi bent
á áður, iieldur og dr. Grön. Hann dregur nákvæmlega gagn-
stæðar ályktanir af því sein gerðist — gagnstæðar við það
sem dr. Ilaneborg ályktaði. Ilann segir:
„Sú uppgötvun, að Einer Nielsen býr til fals-útfrymi