Morgunn - 01.12.1926, Qupperneq 45

MORGUNN
i 55
sem trúa ekki ákveðnum kenningum; óendanlegar kvalir óguð-
legum.
í dimmu rökkri liðinna alda kendu menn þessar ófræg-
ingar um guðdóminn og trúðu þeim, en heiminum hefir farið
fram og þekkingin vex smátt og smátt, nema hjá kirkjunni.
Það sem kirkjuþing og klerkar á löngu liðnum vanþekkingar-
tímum úrskurðuðu að væri sannleikurinn viðvíkjandi öðru lífi,
því trúa myrkri hjúpaðar biskupssálir nú á dögum og slíkt
kenna þeir.
Bina hugsanlega leiðin til þess að afla sér nákvæmrar og
áreiðanlegrar vitneskju um lífið eftir dauðann er að fá hana
frá þeim, sem þegar eru komnir yfir um. Það er vinnandi veg-
ur og er líka gert. Á mörgu lítilmótlegu lieimilinu hljóta nú
ólærðir menn, og fáfróðir um guðfræði, fyrir stöðugt sam-
band við einiivem ástvin, sem „liðinn er fram“, fræðslu um
hið bjarta „heimkynni sálarinnar“ ,sem vera myndi ómetanleg
upplýsing þokukendri og kyrstæðri biskupssál.
Ó, biskupar, hví ekki vei’a sendiherrar Guðs? Leitið sann-
leikans. Snúið ekki auglitum yðar aftur í rökkur liðinna alda
í leit eftir þekkingu á dýrlegri framtíð, Aftureldingin og hinn
mikli dagur er framundan. Iiorfið mót ljósinu. Hefjið augu
yðar til Guðs liæða, sem dögun nýrrar opinberunar nú roðar.
Ljúkið upp lokuðum hug yðar, svo að þér fáið lieyrt eitthvað
af yndislegu hljóðfalli eilífðarinnar. Illnstið í sálu yðar eftir
unaðar-röddum liinna endurleystu. Hlýðið á, og ef eðlisfar
yðar er réttilega stilt, má vera að þér heyrið nú þegar óljóst
bergmál himneskra messusöngva. Látið hinn lifandi Krist.
fræða yður um boðskap, sem við á vora tíma. Meira er að
marka hann en Atlianasius. Engilverur frá himneskum hæð-
um vitja enn hinnar gömlu móður, jarðarinnar, til þess að
fræða og hjálpa. í nafni sannleikans, hreinskilninnar, Guðs,
opnið lokaðan liug yðar fyrir hinum blessunarríku áhrifum
og fræðslu, sem nú streyma niður frá himnahæðum. PylgLst
með tímanum. Yerið búnir þeirn vopnum trúarinnar, sem svo
brýn þörf er á nú á þessum hættulegu tímum í sögu veraldar-
innar. Þörfin á andlega upplýstum fræðurum, sem bera skiln-