Morgunn - 01.12.1931, Blaðsíða 48
174
MORGUNN
andi heitt, en vatn lak niður af hökunni á henní níður
á kápuna að framan“.
í annað skifti skoðaði Florence Marryat miðilinn í
þessu sambandsástandi, og komst að sömu niðurstöðu'
eins og í fyrra skiftið, nema hvað henni fanst hjartaði
vera hlutfallslega of stórt fyrir þennan litla líkama.
Hjartslátturinn var afskaplega mikill.
Einu sinni kom það fyrir, með Mdm. d’Espérance að
neðri hluti miðilsins varð með öllu óskynjanlegur. Það,
var á fundi í Helsingfors, 11. desember 1898. Mdm. d’E..
sat á stól sínum fyrir framan byrgið. Fimmtán fundar-
menn sátu fyrir framan hana og þar skeði það, að neðri
hluti líkama hennar, upp að mitti, hvarf algjörlega, eða
varð óskynjanlegur, en pilsið lá á stólnum, eins og ekkert
væri í því. Þetta fyrirbrigði stóð yfir fullan fjórðung
stundar, meðan líkamningarnir voru að birtast. Fimm af
fundarmönnunum rannsökuðu fyr'irbrigðið og þukluðu
um allan stólinn.
Aksakof, hinn ágæti sálarrannsóknarmaður, fekk
strax fréttir af fundinum, og þótti svo mikils vert um
þetta fyrirbrigði, að hann tók sér þegar ferð á hendur frá.
St. Pétursborg, til þess að fá skýrslu þeirra fimm manna,.
er höfðu farið höndum um miðilinn, og lét síðan prenta.
alla frásögnina um fundinn.
Meðal þeirra, sem skoðuðu miðilinn í þessu ástandi,.
var Seiling, prófessor, Vera Hjelt, myndhöggvari og rit-
höfundur og Gustave Toppelius, yfirforingi. Skýrslum
þeirra allra bar saman, þau fundu öll það sama, eins og
þeir, sem athuguðu handleggshvarfið hjá Indriða.
Ef til vill er mest vert um skýrslu frúarinnar sjálfr-
ar, og því er hér ofurlítið brot úr henni: „Tjaldið fyrir
byrginu hafði verið dregið til hliðar, og sá eg, að þar voru
inni líkamningar, meira eða minna fullgerðir .. . Eg hafði
höfuðverk, en þó einkum þraut í hálsinum og hafði tekið
höndunum aftur fyrir hálsinn, því mér fanst það draga
úr þrautinni . . . Skömmu seinna ætlaði eg að rétta úr'