Morgunn - 01.12.1931, Blaðsíða 92

218
MORGUNN
5ýn.
Eftir lngunni Pdlsðóttur frá Hkri.
Það var veturinn 1915, 5. marz, klukkan vart 11 fyrir
miðnætti, að eg var háttuð í rúmið okkar hjónanna heima
á Akri í Húnavatnssýslu. Móðir mín og börnin sváfu í sama
herbergi og við hjónin; voru börnin þá sofnuð, en maður-
inn minn, Halldór Bjarnason, móðir mín og eg lágum öll
vakandi í rúmum okkar og vorum að ræða um viðburði
dagsins. Þessi dagur hafði, eins og svo margir fleiri dagar
á Akri, liðið og skilið eftir mjög skemtilegar endurminn-
ingar, og jók það ánægju okkar, en þó var samtalið gáska-
laust og heldur alvarlegt. Móðir mín var líka, að vanda,
að fræða okkur með sínum skýru og góðgjarnlegu frásögn-
um. Á náttlampa logaði í herberginu.
Alt í einu sá eg austurhlið herbergisins opnast og sá
eg þá fram að Steinnesi i sömu sýslu, en þar bjó bróðir
minn, Bjarni prófastur Pálsson, og kona hans, Ingibjörg
Guðmundsdóttir. I Steinnesi sá eg að var hábjartur dagur
og sólin þá komin á suðvestur-loftið. Mjög marga söðlaða
hesta sá eg og höfðu þeir auðsjáanlega farið frá heyi sínu
og dreift sér um norður-túnið; en menn voru að teyma
þá aftur að heyinu og hirða um þá.
Heima við bæinn var alt á tjá og tundri. Mjög mann-
margt var á austur-hlaðinu, og sá eg sjálfa mig svartklædda
ganga um hlaðið og vera að bjóða inn fólki. Og margir
fleiri voru að taka á móti mönnum og hestum. Einnig sá
eg fólk vera að ríða heim tröðina.
Bróður minn sá eg, þar sem hann var að ganga á
millum fólksins; virtist mér hann vera að líta eftir því,
sem fram fór, en ekki sá eg hann tala við nokkurn mann.
Hann var í svörtum fötum, fölur í andliti og mjög alvar-
legur. Börn þeirra Steinneshjóna sá eg, nema þrjú, en
móður þeirra sá eg ekki. Öll voru börnin svartklædd, svo
og heimilisfólkið. Eg sá alt skyldfólk okkar frá þessum