Morgunn - 01.12.1931, Blaðsíða 95

MORGUNN
221
hún manninum með tilkynninguna. Þetta var ca. 3 klukku-
stundum eftir að hann andaðist. Þessi kona sá þau oft, á
meðan hann stóð uppi, og ávalt leiddust þau.
Þegar leið nær jarðarför hans, lá eg einn morgun glað-
vakandi í rúmi mínu, en lagði snöggvast aftur augun; sé
eg þá inn í svefnherbergi þeirra á öðrum bæ. Hann situr
þögull og alvarlegur á dívan, en hún hefir brotið yfirsæng-
ina tvöfalda og lagt hana fyrir ofan sig í rúmið, en liggur
sjálf klædd i kjól framan til í þvf, og er með ýmsum hreyf-
ingum og innilegu brosi að láta gleði sína í ljósi yfir því,
að hann sé að koma. Þá spyr eg: »Veiztu nokkuð, hve
nær hann verður jarðaður?« — Svar: »Alt hvað kominn
er fimtudagur, föstudagur, vona eg, að við verðuin komin
í ró; eg held það, en það er ekki alveg víst enn þá.«
Nokkru seinna hitti eg tengdason hins látna, og spurði
hann, hvort búið væri að ákveða jarðarförina. — »Já — á
laugardag.« Eg sagði honum þá frá þessu, og brosti hann
og sagði: »Við hjónin vorum búin að ákveða, að jarðað
yrði um miðja vikuna, en dóttir hans getur ekki komið
fyr en á föstudagskvöld. Húskveðjan verður svo haldin á
laugardag og líkið flutt ásamt þeim, er fylgja.« Þetta fór
alt þannig fram eins og ákveðið var, en nokkruin dögum
áður en húskveðjan fór fram, kom dóttir hins látna á heimili
mitt og bað að lána sér þann dag tvær stúlkur til hjálpar
við móttöku gesta. Átti önnur að koma kl. 9 árd., en hin
kl. 10 eða eftir heimilisástæðum, því að fátt var kvenna
heima. Þegar eg vaknaði þennan morgun, var klukkan 6>/a;
flaug mér þá ferðin í hug, en hugsa samt, að bezt sé að
liggja til kl. 7. En er eg ætla að bæla mig niður aftur, er
sagt við mig: »Góða, ef þú ætlar að hjálpa í dag, þá farðu
að klæða þig og klára morgunverkin, svo þú getir komist
sem fyrst á stað.« Eg renni mér því fram á stokkinn og
byrja að klæða mig, þvi að eg þóttist viss um, að þetta
væri sá, er jarða átti. En þegar eg er rétt byrjuð að klæð-
ast, vaknar hin skygna kona og segir: »Ertu farin að klæða
jþig? Hann (sem átti að jarða) sat á stokknum hjá þér og