Morgunn - 01.12.1931, Blaðsíða 105
MORGUNN
231
. Læknirinn var þegar fluttur á einkahæli í
0v.1,^á?anleFastl Islington, þar sem hann varð hinn óvið-
ráðanlegasti vitfirnngur, sem þangað halði
nokkurn tíma komið. Nefnd geðveikralækna rannsakaði ná-
kvæmlega sjúkdóm hans og komst að þeirri niðurstöðu, að
um leið og læknirinn annars vegar væri hinn mikilsverðasti
maður, væri hann hins vegar grimmilegt varmenni.
Til þess að gera grein fyrir hvarfi læknisins, var hann
sagður dauður og yfirskins greftrun fór fram, svo að í ein-
um kirkjugarði Lundúna hvílir nú tórn kista í ættargrafreit,
sem haldið er að geymi dauðlegar leifar mikils læknis í
West End, sem margir syrgðu að hefði dáið svo snemma.
Enginn af varðmönnum hans vissi, að hinn háskalegi
vitfirringur, sem þeyttist frá einum veggnum á annan í
þófaklæddum klefa sínum, og gerði hinar löngu næturvök-
ur svo hræðilegar með nístnndi óhljóðum sínum, væri hinn
alræmdi Jakob kviðristari. Bæði þeir og eftirlitsmenn, sem
þangað komu, þektu hann að eins sein nr. 124.
Þannig hefir »Daily Express« afdráttarlaust birt það í
fyrsta sinn, að Jakob kviðristari var Dr. Jekyll og herra
Hyde* í raunverulegu lífi sínu, mikils virtur læknir á dag-
inn, en djöfull í mannsmynd á nóttunni. Svo djöfullega
magnaður var hann, að aldrei hefði komist upp urn hann,
ef Robert James Lees hefði ekki með frábærri skygnigáfu
sinni komið til hjálpar lögreglunni, sem alt af var göbbuð.
Fyrir spíritista hefir þetta atvik mjög mikla þýðingu,
þessi myrki leyndardómur, sem þangað til nú hefir verið
ein óleysanleg glæpa-ráðgáta. Þeir, sem spottast að sál-
rænum gáfum, geta ekki framar sagt að þær séu til einskis
gagns, því að með þeim og einungis þeim varð þarna
komið í veg fyrir, að látlaust væru framin morð eftir morð
í Whitechapel, sem yfir vofði að gert mundi vevða.
Krístinn Dcmíelsson þýddi.
* í hinni frægu skáldsögu eftir Roberl Louis Stevenson.