Morgunn - 01.12.1932, Blaðsíða 8

134
M O 1? G U N N
land sem hann vill. Síðan kemur samband í draumum og
sýnum, skilaboð ganga á milli á hinn fjölbreytilegasta
hátt. Eina sögu hefi eg rekist á, sem er merkileg að því
leyti, að hún lýsir tilraun til þess að sanna tilveru annars
heims. S. S. nefnir hana ,,Dáins úrlausn“. Hún segir frá
tveim prestum, er uppi voru snemma á síðastliðinni öld,
síra Páli Ólafssyni í Ásum og síra Jóni Austmann, er síð-
ast þjónaði Vestmannaeyjum. Síra Páll trúði ekki á ann-
að líf eftir dauðann, „þótt hann kendi rétt kirkjulærdóm-
ana“, og deildu þeir oft um þetta, vinirnir, er þeir sóttu
hvor annan heim. Að lckum fór svo, að þeir bundu það
fastmælum sín á milli, að hvor sem fyr dæi, skyldi birta
hinum sannleika málsins, ef þeir lifðu eftir dauðann, og
hægt væri að koma boðum á milli. Síra Páll dó fyrri, og
svo liðu nærfelt þrjátíu ár, án þess síra Jón yrði nokk-
urs var.
Loks (árið 1852) dreymir hann, að vinur sinn komi
og ávarpi sig á þessa leið: „Sæll vertu! Nú er eg kominn
til að efna loforð mitt. Fyr var það ekki leyft. Þú hefir
satt að mæla, annað og fullkomnara líf er oss ætlað eftir
dauðann. En því rniður má eg ekki tefja. En til merkis
um það, að eg hefi nú hitt þig, þá segi eg þér nú, að lát-
inn er Bergur prestur, og er mér falið á hönd að taka á
móti honum“. Skömmu síðar fréttist lát síra Bergs í
Kirkjubæjarklaustri, og hafði það borið við sömu nótt
og síra Jón dreymdi vin sinn.
1 þessari frásögn er þrent eftirtektarvert; í fyrsta
lagi gerir síra Páll þarna tilraun til að færa vísindaleg
rök fyrir tilveru sinni með því að segja frá atviki, sem
vinur hans veit ekkert um fyr en síðar. I öðru lagi tekur
hann fram, að sér hafi ekki fyr verið leyft að gera vart
við sig; gæti það bent til þess, að hann hafi þurft lang-
an undirbúningstíma, unz hann yrði hæfur til að koma
fram erindi sínu; og í þriðja lagi er loks gert ráð fyrir
því, að framliðnir menn geti haft það starf á hendi að
taka á móti þeim, sem deyja.