Morgunn - 01.12.1932, Blaðsíða 15

M 0 R G U N N
141
séu ekki sprottnar af kenningum vísindanna og heimspek-
innar. En þá er því til aS svara, að á seinni hluta síðustu
aldar var í nafni vísinda og upplýsingar genginn ber-
serksgangur gegn allri trú á annað líf. Þetta er yður vel
kunnugt, því að þó að lærðustu náttúru- og stjörnufræð-
ingar veraldarinnar séu nú á annari skoðun, og í vísinda-
heiminum sé efnishyggjan dauðadæmd stefna, þá halda
hálfmentaðir og þröngsýnir kreddukongar ennþá áfram
að boða þá kenningu, að maðurinn sé aðeins sálarlaust
kjötflykki, og lífi hans sé lokið með dauðanum. l>að ligg-
ur því í augum uppi, að hugmyndir alþýðutrúarinnar um
þessi efni eiga ekki stoð sína í vísindum 19. aldarinnar.
En er þá nokkra skýringu unt að finna á þessu? Það má
vafalaust koma með ýmsar tilgátur. Það má segja, að
það spretti af löngun fólksins til þess að hugsa sér lífið
•eftir dauðann, eins og það kýs að það sé; af umhugsun
um dána menn í vöku og svefni, af lítilli gagnrýni á því
;sem fyrir ber o. s. frv. Engin þessi skýring fullnægir alls
staðar, og því vil eg með fáum orðum reyna að gera grein
fyrir því, sem mér virðist sennilegast og eðlilegast.
Flest yðar kannast eflaust við svokallaðar sálarrann-
•sóknir og athuganir dularfullra fyrirbrigða. Fjöldi merkra
og samvizkusamra vísindamanna hefir nú um margra
ára bil rannsakað með gaumgæfni hverskonar sálræna
hæfileika mannanna. Niðurstaðan hefir orðið sú, að full-
komlega vísindaleg sönnun hefir fengist fyrir tilveru ann-
ars lífs, og það hefir einnig sannast, að skeyti eða boð
hafa komið frá framliðnum mönnum. Eg hefi ekki tíma
til að útskýra það nánar. En ef einhver af áheyrendunum
hefði í huga þessa spurningu: ,,Hvernig veiztu að annað
líf er til“, þá ætla eg að biðja hann að spyrja sjálfan sig
að þessu: „Hvernig veiztu, að það er ís í Norðurpólnum?
Hvernig veiztu, að til eru svertingjar í Afríku? Sjálfur hef-
irðu ekki komizt í tæri við neitt af þessu, heldur treystirðu
aðeins lærdómi og samvizkusemi rannsóknarmannanna. En