Morgunn - 01.12.1932, Blaðsíða 74

200
MOR6UNN
dvalar nokkurn tíma; en að svo myndi verða, var þeim
hjónum þá og öðrum fullkomlega ókunnugt, er fundur
þessi var haldinn.
Á síðasta fundinum, er haldinn var með ungfrú
X, gat sá, er talaði af vörum ungfrúarinnar, um það í
fundarbyrjun, að hann sæi fremur stórt skip. „Geturðu
•sagt meira um þetta skip, eða hvar það er?“ spurðum
við. — „Veit ekki hvar það er, þekki ekki staðinn, sé
bara strönd þarna; skipið er kyrt. Eg sé bát hjá því,
vélbát, það er margt fólk í bátunum, en veðrið er gott“.
Ekki gat hann náð í meira um þetta. Undir fundarlok-
in spurðum við hann, hvort ungfrú X myndi ekki ganga
vel ferðalag það, er hún hafði ákveðið að fara með Esju,
sem fór héðan áleiðis norður um land seint í maímán-
uði. „Gengur henni ekki vel?“ spurðum við. — ,,0-jú“,
svaraði hann, en mjög tók hann dauflega í það. „Jú,
það gengur nú — vel“. Auðheyrt fanst okkur á andsvör-
um hans, að hann myndi sjá einhverja agnúa á ferða-
laginu, en um það vildi hann ekki ræða frekara. Eins
og menn muna, strandaði Esjan á Breiðafirði í þess-
ari ferð, og virðist sem það hafi verið, að vísu óljóst,
gefið í skyn, með því, er hann talar um skipið, sem liggi
kyrt, eins og eg hefi nýlega sagt frá. Ungfrúin var ein-
mitt með Esjunni. En þó að þessar tafir yrðu á leið henn-
ar, gekk ferðalagið vel að síðustu.
Að þessu sinni sé eg ekki ástæðu til að fjölyrða
meira um sálræna hæfileika ungfrú X. Yfirlit þetta er
að vísu stutt, en eg tel það muni nægja til að gefa les-
endum Morguns sæmilega skýra hugmynd um árangur-
inn af fundunum, og sæmilegt yfirlit yfir hið helzta,
er gerðist á þeim. Þeir voru haldnir með það fyrir aug-
um, að rétta ungfrúnni hjálparhönd, hjálpa henni útúr
þeim erfiðleikum, er áðurnefnd óþægindaáhrif ollu
henni, og víst er það, að sú viðleitni bar tilætlaðan
árangur. Hún losnaði algerlega undan þessum áhrifum
og varð vonum fyr alveg eins og hún átti að sér að vera.