Morgunn - 01.06.1936, Blaðsíða 133
MORGUNN
127
ræna hæfileika eða viðsjál áhrif frá öðrum heimi, og þeim
hefir verið hjálpað af mestu snild. Eg hefi enga ástæðu
til að halda, ao með ráðum almennra lækna hefði sá ár-
aiigur fengist.
Merkileg lítil bók, sem heitir Morgunn
dausfns"™ dauðans (The Morrow of Death) var les-
in fyrir í sambandsástandi fyrir fáeinum
ai’um. Hún fjallar um það, sem fyrir menn ber á fyrstu
aföngunum eftir andlátið, og við hver skilyrði menn eiga
Þar að búa. Frásögnin er Ijós og skilmerkileg. Miðillinn,
sem ritað hefir bókina, heitir Ernst H. Peckham, og hinn
°sýnilegi höfundur er nefndur ,,Amicus“. Fullyrt er, að
hann hafi vandlega sannað, hver hann var í jarðneska
lífinu — prestur, sem farið hafi af þessum heimi nálægt
40 árum áður en bókin var rituð. Miðillinn segir, að hann
hafi um langan tíma verið ástkær vinur sinn og konunn-
ar sinnar, og eins verulegur fyrir þeim, eins og hann væri
enn í holdinu. Presturinn G. Vale Owen, hinn frægi sál-
ræni rithöfundur, hefir ritað form ála fyrir bókinni og lýk-
ur á hana miklu lofsorði. Hann segir þar meðal annars:
„Örðugleikinn, sem varð fyrir Jesú, þegar
Ej boSskapunnn hann k0m til þess að fiytja mönnunum
faSnaðartíðindi en þeir höfðu áður
dómana. vitað um, var fastheldni þeirra við kenn-
ingar, sem mennirnir höfðu búið sér til um
frað, hvernig ríki himnanna ætti að vera. Á þessum tímum
eru mönnunum af nýju flutt góð tíðindi. Og afstaða þeirra
til þeirrar blessunar, sem þeim er samfara, er sama sem
torðum. Því til sönnunar þarf ekki annað en hlusta á tal
^anna, eins og þeir alment gerast, þegar þeir líta á ein-
hverja bók svipaða þessari. Meðan alt stendur heima við
hleypidóma þeirra, er ekkert að því að finna. En jafnskjótt
Sem þeir reka sig á eitthvað, sem er hleypidómunum and-
stætt, hneykslast þeir á því. Og þó eru það þessar hliðar á
Sömlum sannindum — sem þeim eru ný — einmitt það,
sern ætti að vera þeim mest hjálp“. Eins og menn sjá á