Morgunn - 01.12.1939, Síða 27

MORGUNN
153
og unnt er, sleppa engu smáatriði, þótt það kunni að virðast
lítilfjörlegt við fljótlega athugun, í smáatriðunum eru oft
fólgnar sterkustu sannanirnar, og komi það fyrir, sem oft
ber við, að honum sé sýnt eitthvað sem honum finnist lík-
legt að eigi eftir að gerast, að halda því vandlega til haga
og koma því sem fyrst til einhvers þess, er hann getur
treyst, svo að hann geti borið vitni um, að frá þessu hafi
verið sagt áður en það gerðist, sem gefið hefir verið í skyn.
Þessum hinum sömu vil ég og segja það, og yfirleitt öll-
um þeim, sem sálrænum hæfileikum eru búnir, að þeir
verða að gera sér það ljóst, að hvorki þessi né aðrir sál-
rænir hæfileikar mannanna eru gefnir þeim einum, sem
þeim eru búnir, til ánægju eða yndisauka. Þeir eru heilög
náðargjöf æðri máttarvalda, sem öllum slíkum er trúað
fyrir að ávaxta og nota jafnframt öðrum, hjálpar- og
huggunarþurfa mönnum til styrks og sálubóta á örðugustu
stundum þeirra.
Sjáandanum sýnist vera falið það göfuga hlutverk fyrst
og fremst, að segja leitandi og harmbeygðum vegfarend-
um jarðlífsins frá því, að látnir lifi, og margar dásamlegar
sannanir fyrir framhaldslífi látinna manna og veruleik ó-
sýnilegs heims, hafa komið til mannanna gegnum skyggni-
hæfileikann. Sjáendunum kann og að vera falið miklu víð-
tækara hlutverk en þetta eitt, en meðan þoka óvissunnar
grúfir jafn dimm yfir hugarlöndum manna og enn á sér
stað, þá veitir sannarlega ekki af því, að hvert einasta
tækifæri sé notað, sem líklegt getur talizt til að veita ljósi
eilífðarvissunnar inn í myrkur saknaðar og sorgar.
En þó að einhverra sálrænna hæfileika verði vart hjá
einum eða öðrum, er ekki æfinlega sjálfsagt að þeir hinir
sömu séu góðum miðilshæfileikum gæddir, í þeirri merk-
ingu, sem vér notum það orð venjulega. Um það er hvorki
þeim né öðrum unnt að fullyrða í byrjun. Úr því fæst að
eins skorið með tilraunum, en áður en á þeim tilraunum
er byrjað, er hinum sálrænu mönnum og öðrum þeim, er
til greina kunna að koma, mjög nauðsynlegt að afla sér