Morgunn - 01.12.1939, Qupperneq 33

MORGUNN
159
vakandi eitt eða annað, eða segja þeim frá einhverju, er
þeim er svo ætlað að segja viðstöddum frá. Hjá sumum
slíkum miðlum hafa einatt komið afburða góðar sannanir.
En stundum virðist hæfileikum hinna sálrænu manna
þannig háttað, að hæfileikar þeirra njóta sín þá fyrst, er
þeir hafa misst meðvitund. Ýmsir þeirra, sem fróðastir
eru um þessi mál, telja sennilegast að stjórnendurnir noti
þessa aðferð vegna þess, að þeir nái öruggari tökum á
starfsorku hinna sálrænu manna með þessum hætti, held-
ur en annars væri unnt, og margt sýnist benda til þess,
að starfsemi vökuvitundar þeirra geti stundum torveldað
eða takmarkað starfsemi stjórnendanna. Nokkur ástæða
er og til að ætla, að orka sú, sem nauðsynleg er til þess
að hin sálrænu fyrirbrigði fái notið sín og geti gerzt, sé
og að einhverju leyti virkur aflgjafi í starfsemi vökuvit-
undarinnar og nauðsynlegt sé því að loka þeim leiðum
þau augnablik, er hin sálrænu fyrirbrigði gerast, svo að
unnt sé að nota alla þá orku, sem völ er á í þágu þess, sem
á hverjum tíma á að gera. Sé það nú líklegt, að sálrænir
hæfileikar hugsanlegs miðilsefnis fái notið sín bezt með
þessum hætti og sá, sem þeim er búinn, vilji þroska þá,
fer hann bráðlega að finna til einkennilegra svefnáhrifa við
þau tækifæri, vitund hans um stað og stund sljóvgast meir
og meir, honum finnst eins og 'hann sé að fjarlægjast
sjálfan sig, unz hann missir með öllu af vitundarsambandi
við þá, sem með honum eru og hættir að heyra til þeirra.
Ekki er þó ástæða til að ætla að þetta gerist þegar fyrstu
kvöldin, sem með honum er setið, þó að hann kunni að
finna til einhverra slíkra áhrifa, en fyrir getur það þó
komið. Ef að þessu sýnist stefnt, er gott að fundarmenn
syngi, en þyki það þreytandi til lengdar, er og hentugt að
fundarmenn rabbi saman, en gæta verður þess að umræðu-
efnið sé slíkt, að ekki sé líklegt að það hafi áhrif á miðil-
inn eða valdi honum áhyggjublöndnum hugsunum um
ástand sitt eða snerti hann að neinu, því að gera verður
ráð fyrir því, að svefnástand hans sé ekki verulega djúpt