Morgunn - 01.06.1944, Blaðsíða 46

42
M O R G U N N
izt rekið framundan Stað. Hafði séra Ólafur látið gera
kassa um það og sendi með það að Skarði. En vegna vest-
anstormsins höfðu sendimenn orðið að hleypa inn í Akur-
eyjar og höfðu þeir lagt bátunum þar fram undan vör-
unum, en borið kassann í land. Líkið var óskaddað að
öðru en þvi að höfuðið vantaði. Á því voru dökkleitar
buxur og voru þær gatslitnar á hnjánum, og færeysk
peysa, hvít með rauðum dröfnum, gatslitin á olnbogun-
um.
Nú varð ekkert af því, að Bjarni færi í land um dag-
inn, var það bæði, að sjó gjörði ófæran, enda bað séra
Friðrik hann, að smíða utan um Ebenezer. Það gjörði
hann fúslega. Þá er því var lokið, var veðrinu slotað.
Tók Bjarni þá að sér, að fara með' kistuna yfir að
Skarði með mönnum prests. Þá er þar var á land komið,
fór Bjarni á undan heim að Skarði, en hinir komu á eftir
með kistuna. Sezt hann á tal við frúna og víkur má!i
að drukknun sonar hennar. Hún sagði, að það væri sín
innilegasta þrá, að leifar hans kæmu á land. Bjarni
spurði, hvort henni mundi ekki bregða við, ef það kæmi
fyrir. Hún sagðist því fegnust verða, ef svo vel yrði.
Sagði hann henni þá, að nú væri verið að koma með
hann. Varð hún því fegin. Nú sagði hún Bjarna, að 3
eða 4 nóttum eftir drukknun Ebenezers hefði sig dreymt,
að hann kæmi og hún spyrði, hvernig honum liði. Henni
þótti hann svara: „Mér líður vel, nema hvað mér er farið
að eymast á hnjánum og olnbogunum“.
Lík Péturs rak seinna um haustið nálægt þeim stað,
sem lík Ebenezers hafði rekið. Hina tvo rak aldrei“.
Br. Jónss. Dulr. Smásögur. Bess. 1907.