Morgunn - 01.06.1944, Blaðsíða 83

M O R GU N N
79
upphaf trúarinnar, sem engan veginn sé rétt, og hann
heldur því fram, að hinum kirkjulegu erfikenning-
um verði að koma í samræmi við nútímahugsunarhátt.
,,Hin kristilega guðsmynd“, segir hann, ,,er varla líkleg
til að verða trú framtíðarinnar, ef verjendur hennar
halda áfram að telja það skyldu sína að amast við eða gera
lítið úr sérhverri nýrri viðbót þekkingarinnar. ... I ljósi
nútímaþekkingar á alheiminum stappar það nærri hreinni
fjarstæðu, að halda því fram, að mannkynið á jörðunni
sé þýðingarmesti þáttur alheimsins".
Hann heldur því fram, að það sé skylda hverrar nýrr-
ar kynslóðar, að mynda sér kristilega guðshugmynd, ekki
út frá sjónarmiði fortíðarinnar og reynslu hennar, iieldur
út frá sínu eigin sjónarmiði og reynslu. Hann heldur því
fram, að trúarsetningin um bókstaflegan innblástur Ritn-
ingarinnar 'hafi valdið miklum óheillum og þó sérstak-
lega hafi hún haft óheillavænleg áhrif á hugmyndir manna
um Guð.
Um vandræðin, sem guðfræðin hafi oft valdið innan
kirkjunnar, segir hann meðal annars svo: „Sumar guð-
fræðilegar kenningar um friðþæginguna hafa haldið því að
mönnum, að til þess að Guð vildi fyrirgefa þeim, hafi
hann krafizt einhverrar þjáningar, og að þá þjáning hafi
Kristur borið“. Við fyrstu sýn mætti sv ovirðast, sem sæðið
að þessu hindurvitni felist í kenningu sjálfs Krists. En um
Krist segir hann síðar: ,,Hann aðhylltist hugmyndir Gyð-
inga þeirra tíma um, að endir heimsins væri í nánd. Hann
var hvorki almáttugur né alvitur, en hann bendir oss til
hins fullkomna".
Dr. Matthews heldur því fram, að þrenningarlærdómur-
inn hafi ekki átt sér neinn stað í hinni frumkristilegu kenn-
ingu, og hann segir: „Jafnvel sjálfur Páll postuli, hinn
niikli hugsuður og frumspekingur, þekkti ekki þrenningar-
iærdóminn, og hann hefði ekki getað skilið merking þeirra
hugtaka, sem kirkjan myndaði, þegar hún samdi kenn-
ingakerfi sitt“.