Morgunn - 01.06.1944, Blaðsíða 85
MORGUNN
81
athöfn mannssálarinnar, en meiri hluti þjóðarinnar segir,
að hún sé tómstundadútl, sem þeir megi gjarnan iðka í
friði, sem þess óska.“ Presturinn fullyrðir, að mikill hluti
heigihalds kirkjunnar fari algerlega fyrir ofan garð eða
neðan hjá öllum fjölda fólks, sé orðinn aftur úr og standi
ekki lengur í réttu hlutfalli við menntun almennings. Hann
segir, eins og Vansittart lávarður, sem formála ritar að
bókinni, að mikið af sálmum kirkjunnar sé vandræðalegur
leirburður og að sumir þeirra, eins og sumir af köflum
Gl- testamentisins, sem lesnir eru í guðsþjónustunum,
geymi ýmislegt, sem kristinn nútímamaður telji bláber
ósannindi.
Þrátt fyrir allt þetta virðist presturinn ekki telja kirkj-
Una vera þránd í götu fyrir andlegri endurnýjun. Það er
Vafasamt, að hann mundi viija taka undir orð Wether-
heads: „Við verðum að gefa Kristi rúm með því að víkja
Sjalfir". Hann virðist ekki telja kirkjuna standa í vegi fyrir
Kristi. Þó er það víst, að hvergi í N.tm., nema á einum stað,
sem er bersýnilega innskot síðari tíma, minnist Kristur
á kirkjuna, og lærisveinar hans þekktu ekki eina einustu
af þeim kenningasetningum, ,,dogmum“, sem kirkjan held-
Ur nú dauðahaldi í.
I niðurlagsorðum sínum segir hr. Colson, útgefandi bók-
arinnar, á þessa leið: „Af þeim, sem ég talaði við, voru þeir
fáir, sem hafa mikla von um kirkjuná“.
Og það eru mennirnir innan kirkjunnar, mennirnir, sem
fúsir vildu losna við heiðin hindurvitni hennar, mennirnir,
Sem gætu leitt hana aftur til Krist, — það eru þeir, sem
minnsta ástæðu telja sig hafa til að vona.
Ritdómur H. F. Prevost Battersby í Light, 1. apr. 1943.
6