Morgunn - 01.12.1944, Blaðsíða 35

MORGUNN
129
fengið sannanir hjá, sem sannfærðu hana um, að sonur
hennar lifði, elskaði hana og væri að reyna að hjálpa henni.
Á þessum fundi sagði Geoffrey henni, að hann vissi um
og væri mjög hryggur yfir fyrirætlunum hennar um að
drýgja sjálfsmorð. Og hann sagði henni, að ef húngerðiþað,
þá mundi hún komast á annað svið, en það sem hann væri
á, og á því sviði væri miklu erfiðara að komast í samband
við hann, en ef hún væri kyrr á jörðinni, af því að hún
hefði viljandi flutt sig af sínu rétta sviði. I stað þess, að
þessi verknaður flytti hana nær honum, þá myndi hann
verða þess valdandi, að hann yrði henni fjarlægari en áð-
ur. Hann fullvissaði hana um, að tækifærið til að fullkomna
sál sína og skapgerð í jarðlífinu væri dýrmæt gjöf, sem
okkur væri gefin til þess, að við yrðum fær um að fylla
sæti okkar í öðru lífi, í umhverfi, sem ólýsanlegt er í dýrð
sinni og tækifæraauði til frekari framfara.
Fleiri stjórnendur en Geoffrey hafa sagt mér, að ef við
fleygjum af ásettu ráði frá okkur því tækifæri, sem við
höfum til sálarþroska í þessu lífi, þá verðum við að þjást
fyrir það, með því að komast í kringumstæður, sem erfiðari
eru til þroska en núvérandi ástand. Á jörðinni erum við
á okkur „rétta stað“, hversu einkennilega og erfiðlega, sem
hlutirnir stundum koma okkur fyrir sjónir, og hér getum
við fengið hjálp og uppörvun frá þeim, sem hinumegin eru,
en aftur á móti, ef við af einhverri óbeit á að horfast í
augu við veruleika lífsins, slítum í kæruleysi þráð þann,
sem tengir jarðneska líkamann við hinn andlega, þá kom-
umst við strax á „rangan stað“, af því að þar er okkur
ekki ætlað að starfa.
Á fundum þeim, sem Geoffrey hafði með móður sinni,
sagði hann henni margt um líf sitt hinumegin og hún fór
að skilja, að hin ákafa sorg hennar var aðalþröskuldur-
inn fyrir fullkominni hamingju hans í nýja lífinu. Hún fann,
að hún hafði verið einstaklega eigingjörn, vegna vanþekk-
ingar sinnar á einföldustu staðreyndum lífsins og dauðans
9