Morgunn - 01.06.1952, Blaðsíða 21

MORGUNN
15
Miklar rannsóknir hafa verið gerðar á því, hverjir „stjórn-
endurnir“ séu, en árangurinn hefur orðið harla lítill. Þeir
eru svo óljósir, að erfitt er að hafa hendur í hári þeirra
og sannprófa þá. Margar tilgátur hafa komið fram um
það, hverjir ,,stjórnendurnir“ væru, eins og t. d. sú, að
þeir séu ekkert annað en annar persónuleiki miðilsins
sjálfs. Sú skýringartilgáta er einnig gersamlega ófullnægj-
andi, því að vér höfum enga sönnun fyrir henni.
Mikillar rannsóknar er þörf á „stjórnendunum“ og öll-
um modus operandi miðilsgáfunnar. Vér vitum, að f jarhrif
milli lifandi manna eru raunverulega möguleg, og hvers-
vegna ættu þá ekki fjarhrif milli lifandi manna og lát-
inna að vera möguleg? Vissulega er hugsanlegt, að fram-
liðnir menn geti sent skilaboð til hugar einhvers mót-
tækilegs manns, án þess að þurfa að stjórna og nota efn-
islíkama hans.
Vel er hugsanlegt, að lykillinn að leyndardóminum um
sterka miðilsgáfu sé sá, að fjarhrifasamband sé milli mið-
ilsins og framliðinna manna, en að „stjórnendurnir” séu
aðeins meðalgangarar, eða eins og tækið, sem gefur okk-
ur símasambandið.
Verurnar, sem samband hafa við oss í gegn um miðl-
ana, segja oft, að þeir hafi samband við miðilinn með
hjálp einhvers fjarlægs ,,stjórnanda“ og geti ekki ævin-
lega sjálfir komizt niður í jarðneska efnisheiminn. Sé svo,
er skiljanlegt, að æðsta og fullkomnast sambandið sé þá
einmitt ekki við þá, sem sjálfir stjórna miðlunum og tala
gegn um þá í dásvefninum, en að fullkomnasta sambandið
náist í gegnum þá miðla, sem geta náð fjarhrifasambandi
frá verum, sem frá sínu eigin tilverusviði senda fjarhrif-
in til miðilsins. Þetta er hugsanlegt.
Á þessum tímum er miðillinn, sem raunverulega er far-
vegur fyrir sálrænt samband, dýrmætur maður. Þúsund-
um manna, sem eru ruglaðir á þessari efnishyggjuöld, get-
ur hann fært sannanir fyrir framhaldslífinu og tilverunni
eftir dauðann. Hann er símaþráðurinn milli hins jarðneska