Morgunn - 01.06.1952, Blaðsíða 74

68
MORGUNN
í Baggesensgötu nr. 20 á neðstu hæð. Nafnið Ólsen stend-
ur á dyrunum, hann er faðir hennar. Hún þarfnast hjálpar
og nú átt þú að hefja starf þitt.“
Frú Iversen var treg til að fara og beið enn nokkra daga,
en fór svo til að athuga, hvort það reyndist rétt, sem
röddin hafði sagt henni. Með sjálfri sér óskaði hún, að svo
væri ekki. Sér til mikillar undrunar komst hún þó að því,
að þetta var í hverju smáatriði rétt, og varð þetta til þess
að styrkja hana í trúnni á köllun sina. Guðrúnu Ólsen
batnaði á fáum dögum fyrir tilverknað frú Iversen.
Fregnin um þetta barst brátt út og menn fóru að leita
til frú Iversen með veikindi sín ýmsrar tegundar. Fyrst
komu þetta þrir, fjórir og fimm sjúklingar til hennar dag
hvern, en vegna góðs árangurs óx tala þeirra fljótlega og
árið 1948 var hún komin upp í 348 á dag, þegar flestir
komu, og aldrei koma færri en á annað hundrað dag
hvern.
n.
Svipmynd af dagsverki frúarinnar.
Frú Iversen býr í fremur litlu en snotru húsi við Dúfu-
veg 93 í Khöfn. Kjallari hússins er ein stofa, er tekur um
70 manns, ef öll sæti eru setin, en allmargir standa að
auki. Inn í þessa stofu og í ganginn þyrpist jafnaðarlega
dag hvern á annað hundrað manns. Þessi stofa er bæði
biðstofa og lækningastofa. Geta þeir, sem koma, fylgzt
með þvi, sem fram fer.
Frú Iversen tekur á móti sjúklingum fjóra daga í viku.
Þegar hún hefur starf sitt kl. 7 að morgni þessara daga,
bíður venjulega fjöldi fólks úti fyrir dyrum hennar og taka
þeir sér allir númer, þegar inn kemur. Þeir, sem koma á
tíunda og ellefta tíma dags, komast venjulega ekki að fyrr
en að áliðnum degi. Margir hverfa til vinnu sinnar, þegar
þeir hafa tekið sér númer, og koma aftur að störfum lokn-
um, en aðrir bíða klukkutímum saman, jafnvel frá morgni