Morgunn - 01.06.1957, Síða 80

74
M ORGUNN
vakna, hvers vegna svo gæzkuríkur Guð hafi látið svo
óhemjulega langan tíma líða, kannski milljónir ára, án
þess að gefa mönnunum nokkra verulega opinberun um
kærleika sinn. Það er æpandi mótsögn, að tala annars
vegar um að „Guð vilji að allir menn verði hólpnir og
komizt til þekkingar á sannleikanum", og staðhæfa hins
vegar, eins og margir lærðir menn og leikir gjöra, að
langsamlega megnið af mannkyninu glatist, allir sem
óskírðir eru, og einnig ómálga börn.
I Fjallræðunni segir Jesús, að siðræn breytni mannsins
sé hinn sanni mælikvarði á guðrækni hans: „Af ávöxtum
þeirra skuluð þér þekkja þá“. En hér verður fyrir oss
aumasti blettur kristna heimsins.
1 riti sínu, „Die Religion Innerhald der Grenzen der
Vernunft", benti Immanuel Kant á þetta, og margir beztu
menn kristninnar hafa haldið fram því, að siðgæðishug-
myndir heiðinna manna hafi oft verið siðgæðishugmynd-
nm kristinna manna æðri. Adam erkibiskup af Brimum,
postuli hinna norðlægu, germönsku þjóða, undraðist sið-
gæðið, sem hann fann hjá heiðnum forfeðrum íslendinga,
einkum bróðurkærleik þeirra, að vilja gefa erlendum ferða-
mönnum með sér allt, sem þeir áttu. Löngu fyrr hafði
meinlætamaðurinn og rithöfundurinn Salvian, d. um 480
eftir Kristsburð, lýst yfir því, að um líferni sitt væri
kaþólskir menn miklu ver á vegi staddir en heiðingjar,
en „um trú erum vér miklu betur staddir en þeir“, sagði
hann. Savonarola, hinn eldmóðugi siðbótarmaður í Flór-
enz, sagði: „Gyðingar og Tyrkir halda trú sína miklu bet-
ur en kristnir menn. Vér ættum að taka oss Tyrki til
fyrirmyndar um lotningu þá, sem þeir bera fyrir nafni
Guðs. Fyrir löngu hefðu þeir tekið kristna trú, ef líferni
kristinna manna væri þeim ekki hneykslunarhella“. Frið-
rik mikli sagði: „Eg neyðist til að setja traust mitt á
trúmennsku og trú Múhameðsmanna, 'hjá kristnum mönn-
um eru þær dyggðir dánar“. Og Goethe sagði við Múller
kanzlara: „Hver er kristinn maður í dag eins og Kristur