Morgunn - 01.12.1957, Blaðsíða 43

MORGUNN
129
að skæla og kalla: Því má ég ekki fara til Finnu minnar?
Móðir hans hótaði honum þá flengingu, ef hann ætlaði
að vekja fólkið með orgum og hrópum, og skipaði honum
harðri hendi að kúra sig niður og fara að sofa.
Daginn eftir kom Þorvaldur Símonarson hreppstjóri í
Kjós að Hrafnsfjarðareyri, og tilkynnti að Guðfinna hefði
dáið daginn fyrir á Faxastöðum. Hafði hún legið í tak-
sótt nokkum tíma,, en öllum á Hrafnsfjarðareyri hafði
verið ókunnugt um veikindi hennar.
Varð þá nokkur umræða á Hrafnsfjarðareyri um sýn
Vilhjálms um nóttina. Þótti sumum hún merkileg, en aðr-
ir létu sér fátt um finnast.
Vilhjálmur hefir séð allmargar sýnir um ævina. Kunna
sumar þeirra að verða birtar síðar í Morgni.
Arngrímur Fr. Bjarnason, f. ritstjóri, skrásetti
eftir Vilhjálmi Jónssyni.
★
Það hafa verið
min miklu og óverðskulduðu forréttindi síðustu fimm árin, að
komast mjög oft (fyrir hjálp frábœrlega vandaðs og óvenjulega
góðs miðils) í samband við einn vina minna hinumegin, sem
hefir fært margar sannfærandi sönnur á, að hann sé enn liinn
sami og liann var.
Drayton Thomas,
sóknarpr. við Methodistakirkju í London.
9