Morgunn - 01.12.1957, Blaðsíða 53

MORGUNN
139
gefa þeim gaum og athuga þau og rannsaka eftir vísinda-
legum leiðum. Niðurstaðan er sú, að milljónir manna á
Vesturlöndum, sjálfsagt tugir milljóna, eru nú sannfærðir
um, að enn megi af staðreyndum ganga úr skugga um til-
veru annars heims, sem látnir menn lifi í eftir líkams-
dauðann. Meðal þeirra, sem lagt hafa vísindaheiður sinn
að veði þeirri staðhæfing, eru nokkurir þeirra manna, sem
heimsfrægð hafa hlotið fyrir vitsmuni og vísindaafrek.
Mótbárurnar gegn þessu hafa aðallaga komið úr tveim
áttum. Annarsvegar frá efnishyggjumönnum, sem ekki
vilja láta kollvarpa heimsskoðun sinni og ekki vilja ganga
inn á, að um annan heim eða ódauðleika mannssálarinnar
geti verið að ræða, og hinsvegar frá kristnu fólki, sem tek-
ið hefur þá skringilegu afstöðu, að við þessum málum
megi þekkingarleit mannanna ekki hrófla. Báðar þessar
manntegundir voru til í Gyðingalandi á dögum Krists og
árunum, sem þá fóru á eftir, þegar upprisuvottarnir gengu
fram, brennandi af sannfæringarkrafti og töluðu það,
„sem þeir höfðu heyrt og séð“, eins og Postulasagan kemst
að orði. Efasemdirnar hafa ævinlega verið áleitnar og
skelin hörð, sem sannleikurinn hefir þurft að brjótast í
gegn um.
Það út af fyrir sig er eðlilegt, að þeir, sem telja sig
vita með fullkominni vissu, að enginn annar heimur geti
verið til og ekkert annað líf, berjist gegn hverju því, sem
ríður í bága við skoðanir þeirra. Manneskjan er nú einu
sinni þann veg gerð. En hitt er óneitanlega undarlegra,
að þeir, sem örugga sannfæringu eiga fyrir trú sína á
þetta meginmál mannkynsins, ónotist við þá, sem ekki
eiga þessa trú og eru að reyna að leita á þeim leiðum, sem
einar eru þeim færar, að öðlast þekkingu í þessu mikla
máli. Og þetta er enn furðulegra, þegar þess er gætt, að
frumrölc lcristninnar fyrir öðru lífi voru byggö á þvi, að
mönnum var gefin þekking á því, sem þeim var um megn
a'ö trúa á.
Engum getur verið ljósara en þeim, sem fer að kynna