Morgunn - 01.06.1960, Blaðsíða 39

MORGUNN
33
Dag nokkurn í Miinchen sagði hann við Kitty: „Mig
langar til að aka til Waldfriedhof (skógarkirkjugarðsins)
°& litast þar um, því í sögunni minni lýsi ég jarðarför
mthöfundar, sem ,fer þar fram, og ég er ekki alveg viss
Um öll smáatriði“.
t’au tóku bíl, og Alfred skrifaði heilmikið á pappírs-
snepla og stakk þeim í vasa sinn, eins og hann var vanur.
Síðan sneru þau aftur til hótelsins og minntust ekki fram-
ar á söguna.
í marz 1952 komu gömlu sjúkdómseinkennin aftur. Al-
fred fór á heilsuhæli í Konstanz til tveggja mánaða dvalar,
fór þaðan í maí og var þá fárveikur. Þau fóru til Lugano
) Sviss til þess að reyna loftslagið þar, og dag nokkum
1 september, er þau gengu hægt eftir götunni, benti Alfred
a duftker, sem var til sýnis í búðarglugga, og sagði: „Ég
mun bráðum þurfa á svona duftkeri að halda“.
Tæpum mánuði síðar, 2. október 1952, dó Alfred á
heilsuhæli fyrir ofan Lugano og varð vinum sínum harm-
dauði.
Kitty varð mjög harmþrungin, en varð að hugsa um
iarðarförina. Alfred hafði viljað láta brenna sig. Útfarar-
stjórinn í Lugano sagði Kitty að kaupa duftker og skrif-
aði heimilisfang handa henni á blað, sem hún fékk bif-
jeiðarstjóranum án þess að líta á það. Hún tók varla eftir
Þvi, hvert þau óku. Allt í einu leit hún upp. Bíllinn hafði
rið, si;aða.r öinmitt fyrir framan sömu búðina, þar sem
' ð rCðhaEðl sðð duftkerið í búðarglugganum fáum vikum
f ”r'. kjálfandi a beinunum fór Kitty inn í búðina og
yp i sama duftkerið og Alfred hafði bent á. En ekki
var alJt þar með búið.
í *Ólemherfó* bún með ösku Alfreds til greftrunar
une en Hún ók með vinkonu sinni út í Skógarkirkju-
ar ínn til að svipast um eftir lgestað. Þegar hún var
m a velja legstaðinn, spyr hún manninn á skrifstof-
nj hvenær jarðarförin geti farið fram. Þeim kom saman
immtudagmn 20. nóvember. Skrifstofumaðurinn
3