Morgunn - 01.12.1960, Blaðsíða 22

100
MORGUNN
hver ósköp væru í vændum, og þá hefði sér tekizt að hafa
áhrif á hann að leita hjálpar minnar, ef mögulegt væri.
Náið samband tókst milli mín og unga Noels. Hann bætti
ráð sitt að fullu, sneri alveg af sínum vegi, og dó hetju-
dauða á vígvellinum árið 1916, þar sem hann var að flytja
særðan félaga sinn á öruggan stað í frönsku víglínunni.
Eins og ég sagði áður, var allt þetta fólk mér gersam-
lega ókunnugt, er leiðir okkar lágu fyrst saman. Og eng-
an mann þekkti ég þá, hvorki í söfnuðinum né í þorp-
inu. Undirvitund mín gat því ekkert hlutverk leikið í
þessum undarlega leik. Eg finn enga skynsamlega skýr-
ingu á þessum atburðum aðra en þá, að um beint samband
hafi verið að ræða við látna konu, sem lifði þó enn og
var þess megnug, að koma óskum sínum á framfæri.
Sálin lifir „dauðann“ og heldur sjálfsvitund sinni. En
hversu lengi gerir hún það í óbreyttri mynd? Það vanda-
mál verður ekki krufið til mergjar í stuttri grein.
W. Tudor Pole.
★
Vængjaður Faraó
er bók, sem nýlega er komin út í ágætri þýðingu frú Steinunnar
Briem, sem einnig skrifar prýðilega greinargóðan formála. Höf.,
Joan Grant, er sálrænum gáfum gædd, er hún hefur þjálfað af
mikilli kostgæfni.
Efni þessarar fögru bókar verður hér ekki rakið, en tilgangur-
inn hér er að mæla eindregð með henni. Þetta er fögur bók, full
af göfgandi hugsunum, djúpum lífssannindum, og hún á mikið er-
indi til allra þeirra, sem hugsa vilja um rök tilverunnar og eigin
örlög.
Flestir lesenda munu þakklátir frú Steinunni Briem fyrir hlut-
deild hennar, er þeir leggja frá sér þessa bók, — hafi þeir nennt að
lesa hana með gaumgæfni.