Morgunn - 01.12.1960, Blaðsíða 25

MORGUNN
103
göngum í Alpafjöllum 1882, væru bæði enn á lífi í öðnim
heimi, og að hann væri að aðstoða hana til þess að færa
ástvini hennar hér vitneskju um varanlega ást hennar til
hans.
Þessir fjórir ritmiðlar voru allir merkar konur, viður-
kenndar af öllum fyrir gáfur og heiðarleika. Ein var frú
Verrall, háskólakennari í Newnham College, Cambridge.
önnur var dóttir hennar Helen, sem síðar giftist W. H.
Salter, kunnum sálarrannsóknamanni og um eitt skeið
forseta sálarrannsóknafélagsins. Þriðja var frú Fleming,
systir skáldsins Rudyards Kiplings. Hin fjórða var frú
Winifred Coombe-Tennant, sem gegndi ýmsum opinberum
störfum, var meðal annars fyrsta konan, sem skipuð var
af brezku stjórninni fulltrúi á þing þjóðabandalagsins
1922. Hinar tvær síðastnefndu notuðu gerfinöfnin Mrs.
Holland og Mrs. Willett, með því að þær töldu nauðsyn-
legt að halda miðilgáfu sinni leyndri. Aðalrannsóknamenn
og túlkendur hinna ósjálfráðu rita voru bróðir Arthurs
Balfours, Gerald (2. Lord Balfour), systir þeirra, Eleanor,
kona heimspekingsins Henry Sidgwick, og loks vinur
þeirra. G. J. Piddington, gáfaður og skarpsyggn lærdóms-
maður.
Með því að hin ósjálfráðu rit voru mjög svo persónu-
legs eðlis, héldu þau þeim stranglega leyndum, en ánöfn-
uðu þau síðar, ásamt túlkunum sínum og skýringum, hinni
núverandi greifafrú Balfour, höfundi ritgerðarinnar. Nú
eftir að síðasta persónan, sem málið snerti beinlínis, er
látin, hefur hún búið þau til prentunar.
Ritin skiptast í tvo flokka. Hinn fyrri, frá 1901 til 1912,
inniheldur ýmsar torskildar bendingar og brot, skrifuð af
frú Verrall og ungfrú Helen Verrall hvorri í sínu lagi og
af frú Holland, sem bjó á Indlandi. Engin þeirra virðist
hafa vitað neitt um ástarsöguna. Frú Holland kom í hóp-
inn vegna þess, að ósjálfráð skrift hennar lagði fyrir hana
að senda hana til frú Verrall í Cambridge. Hún þekkti