Morgunn - 01.12.1966, Side 50

128
MORGUNN
Tveim dögum síðar koma fréttir af Elliða. Þeir höfðu
hleypt honum norður yfir Breiðafjörð og lent á Brjánslæk.
Þar vom þeir tepptir í tvo daga. Síðan sigldu þeir til Flateyj-
ar og þaðan að Rifi og höfðu komið þangað í sama mund og
Þorleifur hafði sagt til um.
„Drengnum Iíður vel“.
Einu sinni sem oftar var Þorleifur sóttur til lækninga,
sumir segja í Hrútafjörð, aðrir í Skagafjörð. Þetta var um
vetur. Á heimleiðinni kemur Þorleifur að bæ seint um kvöld
og beiðist gistingar. Var þá að skella á foráttuveður með
fannkomu og frosti. Gestinum var fremur dauflega tekið og
lítið við hann talað um kvöldið. Mun þar hafa mestu um
valdið, að sauðamaður, sem var elzti sonur hjónanna, var
ókominn heim, og var óttazt bæði um hann og féð. Um þetta
er fólkið að ræða sín á milli öðru hvoru. Að lokum segir Þor-
leifur: „Þið skuluð engu kvíða. Féð er komið í hús, og
drengnum líður vel. Hann ætlar að liggja í jötunni í nótt.“
Þetta þótti fólkinu að vonum undarlega mælt og spurði
gestinn að heiti. Hann kvaðst heita Þorleifur úr Bjarnar-
höfn. Könnuðust þá allir við manninn og iðraði þess að hafa
tekið honum svo fálega. Varð nú allur annar blær yfir við-
tökunum og heimilisfólkinu en fyrr um kvöldið, enda treystu
menn fyllilega því, sem hann hafði sagt.Um morguninn kom
fjármaðurinn heim. Hafði hann legið í beitarhúsunum um
nóttina, og ekkert orðið að honum né fénu.
Töpuðu kindumar.
Það var eitt haust, þegar Þorleifur bjó á Hallbjarnareyri,
að hann vantaði sex sauði af f jalli. Var þeirra leitað mjög, en
fundust ekki. Ekki sögðu vinnumennirnir Þorleifi frá sauða-
hvarfinu. En þó kom þar að lokum, að þeir segja honum. —
Þorleifur þagði um stund, en segir síðan: „Leitið þið í Mýrar-
hyrnu.“ Þar fundust sauðirnir.