Morgunn


Morgunn - 01.12.1967, Blaðsíða 9

Morgunn - 01.12.1967, Blaðsíða 9
MORGUNN 87 neitað, að þessar gjafir fæi’a sumum, að því er virðist, litla hamingju, en mikil vonbrigði og kvöl. Mörgum verður lítið úr góðum gáfum og ágætum hæfileikum. Sumum sýnist verða þetta jafnvel til böls og ógæfu, bæði fyrir þá sjálfa og aðra menn. Þetta sýnir, að það nægir engan veginn, að gjöfin sé góð af hálfu gefandans. Hin hlið hennar skiptir ekki síður miklu máli, sú sem að þiggjandanum veit. Engin gjöf er svo góð, engin gáfa svo fullkomin, að hún geti náð fyllilega tilgangi sínum, nema þiggjandi hennar skynji jafnframt og skilji, að eftir er þá hans hluti sem þiggjanda, hans hlið, hans ábyrgð, að verja gjöfinni rétt, gera hana ekki ónýta eða jafnvel verri en ónýta. Þetta er hinn mikli vandi þiggjanda hverrar góðrar gjafar. Segja má, að það sé i sjálfu sér ósköp auðvelt og vanda- laust að þiggja góða gjöf. Við erum öll sífellt að þiggja slík- ar gjafir. Við erum það ekki aðeins daglega, heldur oft á dag. Hver stund færir okkur góðar gjafir bæði frá Guði og mönnum. Þær eru að vísu ekki allar vafðar í silkipappír og með skrautlegri áletrun. En þær eru ekki verri fyrir það. En okkur hættir svo herfilega til þess, að láta okkur sjást yfir þær, eða þiggja þær með einskonar sjálfskyldu, taka við þeim eins og sjálfsögðum hlut, og gera jafnvel vægðar- lausar kröfur til Guðs og manna, um að láta okkur þær í té. Sumir eru þó þeir, sem kunna að meta þessar gjafir og þakka þær. Og vegna þess verða þeir sjálfir hamingjusamir. Það er svo afskaplega mikilvægt að eiga þakkar-hugarfarið. Aðrir eru sífellt vanþakklátir. Það er þeim sjálfum verst. Það kemur þeim sjálfum í koll. Þakkar-hugarfarið er undur- samleg hjálp til þess, sem mestu máli skiptir, en það er, að hin góða gjöf geti orðið fuilkomin með því að verða einnig þiggjandanum til farsældar. Vanþakklætið er aftur á móti oft vissasta leiðin til þess að spilla þeim gjöfum. Það kann að vera ágætt að vera hygginn í viðskiptum og að ýmsu leyti gaman, að vera vel efnum búinn, ef maður leggur ekki önnur og dýrari verðmæti í sölurnar fyrir það. En slík viðskipti ná ekki yfir nema harla takmarkað svið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.