Morgunn - 01.06.1970, Qupperneq 70

64
M 0 R G U N N
sagði, að Guðrún hefði lokað mjólkurskemmunni með einum
lvklinum, farið siðan með mjólkurföturnar niður að læk.
Hefði þá Guðrún ætlað að stinga lyklunum í vasa sinn, en
þeir hefðu lent utan hjá vasanum og lægju í brekkunni. Fór
ég þegar út með hrifu að leita að þeim, en mikið gras var í
brekkunum. Á meðan ég leitaði, var Jói spurður nánar. Sagði
hann að maddama Guðrún væri að leita, en fyndi ])á ekki,
hefði þó komið við þá með hrífunni og þá hringlað í þeim.
„Það verður liklega ég sjálfur, sem finn þá.“ Og það gerði
hann.
Sér koffortin á Húsavík.
Frú Guðrún segir einnig frá þvi, að þau prestshjónin á
Sauðanesi hafi ráðið lil sin stúlku frá Múla í Aðaldal. Var
hún sótt þangað, en flutningur hennar, tvö koffort, urðu að
bíða. Var ætlunin, að þau ka;mu seinna ineð skipi frá Húsavík.
Nú leið og beið og ekki komu koffortin né heldur fréttist til
])eirra. Var þá Jói spurður. Sagði hann, að koffortin væru i
pakkhúsi á Húsavík og hefði þar verið dembt yfir þau seglum
og köðlum og öðru drasli. Hann sagði og hvernig þau voru
á litinn og taldi upp það helzta, sem í þeim væri. Loks var
hann spurður um lyklana. Þá hló hann við og sagði, að þeir
væru í kommóðuskúffu prestsfrúarinnar. Allt stóð þetta heima.
Koffortin komu í leitirnar þar sem hann hafði til vísað og lykl-
ana hafði slúlkan beðið prestskonuna að geyma fyrir sig og
voru þeir i kommóðuskúffunni.
Jói sér limldn séra Ilalldórs.
Séra Halldór Bjarnason segir frá:
Um vorið 1885 var ég á Sauðanesi. Þá var Jói i vist þar.
Haustið áður hafði ég tapað peningabuddu, er ég taldi mig
hafa lagt i norðurstofugluggann á Sauðanesi. Ég bað menn að
spyrja Jóa um budduna. Svaraði hann þvi til, að hann vissJ
ekkert hvernig budda }>ossi lili út. Var honum ])á sagt, að