Morgunn - 01.06.1970, Qupperneq 78

72
MORGUNN
lól hana á sama slað. En um kvöldið var hún horfin og fannst
ekki, þó leilað væri með lukt um kvöldið, og vorum við þó
allmargir í þeirri leit.
Seint um kvöldið fór ég heim til Drauma-Jóa, en hann hafði
verið fjarverandi þennan dag, og bað hann að reyna að láta
sig dreyma budduna. Hann tók því fremur dauflega og sagði
að ekki væri lengur orðið að marka drauma sína. Um morgun-
inn sagði Jói, að sig hefði dreymt buddu og lýsti henni ná-
kvæmlega, svo að ekki var um að villast. Hefði sér þótt í
svefninum maður taka budduna úr frakkavasanum og fela
hana i hnausastafla vestan undir ishúsinu. Mundi Intn koma
i leitirnar. Kvaðst hann hafa farið á staðinn snemma um
morguninn, en þá hefði buddan ekki verið þar.
Næslu nótt dreymdi hann budduna og þá á nýjum stað,
en fann hana þó ekki þar, er hann svipaðist eftir henni. Þann
dag þurfli óg að fara heim til mín vegna fjársmölunar og kom
ekki aftur fyrr en síðari hluta dags 9. október. Þá kemur Jói
heim til min með budduna, og vantaði þar engan pening.
Kvað hann sig þá enn hafa dreymt budduna og hefði hún nú
verið undir hellu utan undir frystihúsi, sem stóð rétt við
íshúsið. Hefði hann l’arið um morguninn og lundið hana þar.
Ymsar fleiri frásagnir eru til um Drauma-Jóa, og margar
þeirra allvel vottfestar, en svipaðar að efni þeim, sem hér hafa
verið skráðar. Sá ég því ekki ástæðu til að láta þær fylgja hér,
enda ættu þessi dæmi að naígja lil þess að sýna hinar ótviræðu
dulargáfur þessa merkilega en liógværa og ráðvanda manns,
sem jafnan vildi sem minnst láta bera á sérgáfu sinni og
ekki heldur hafði aðstöðu né tækifa;ri í lífinu til þess að þróa
hana og efla svo sem æskilegt hefði verið. Var og ekki fyrir
hendi á þeim tima na'gileg þekking og áhugi manna til þess
að skrá fyrirbæri jafnóðum og þau gerðust og því síður að
framkvæma þær tilraunir varðandi ha'fileika hans, sem hefðu
getað gefið ómetanlegar upplýsingar og þekkingu á þess konar
fyrirbærum yfirleitt,