Morgunn - 01.06.1970, Side 86

80
MORGUNN
Það, sem hverju félagi er hættulegast og orðið hefur mörg-
um þeirra að fótakefli, er og hefur jafnan verið tómlæti og
áhugaleysi félagsmannanna sjálfra. Án þess áhuga fær ekkert
félag jirifizt til lengdar, liversu ágætir sem stjórnendur þess
eru. 1 slikum félögum heyrast aldrei þær raddir, að stjórn þess
geri of lítið. Þar er öllum jafnt svefninn sætastur.
1 Sálarrannsóknafélagi Islands er þessu öfugt farið. Þar er
kallað á aukið starf, meiri vöku. Þó er starfið í örum vexti.
Meðlimum félagsins fjölgar. Kaupendatala tímaritsins Morg-
uns fer sifellt vaxandi. Auk félagsins hér í Reykjavik starfa
deildir á Akureyri, Hafnarfirði, Selfossi og í Keflavík, starfa
með miklum blóma. Mér er tjáð, að félagatal i þessum fjórum
deildum muni ekki vera undir þúsund manns. Víðar mun
stofnun nýrra deilda vera í undirbúningi. Þetta sýnir áhug-
ann. Þetta sýnir, að fólkið í landinu hugsar um jíessi mál, vill
kynnast þeim, vill líka slarfa fyrir þau.
Hitt verða menn að gera sér ljóst, að í okkar fámenna landi
er þess ekki að vænta, að félagið geti haft með höndum sjálf-
stæðar rannsóknir á sálrænum hæfileikum og fyrirhærum
nema að mjög takmörkuðu leyti. Til þess skortir bæði fé og
menn með nægilegri menntun á þeim efnum. Starfið hlýtur
|)vi að vera, að minnsta kosti fyrst um sinn, aðallega fólgíð i
|)ví að kynna rannsóknir erlendra fræðimanna og niðurstöður
þeirra, jafnhliða J)ví að fylgjast með, skrá og varðveita reynslu
okkar sjálfra á hinum dulrænu sviðum. 1 þeim efnum er vafa-
laust af mörgu að taka. Og þá ósk mína vil ég að lokum enn á
ný endurtaka, að sem flestir sendi mér sem gleggstar frásagnir
af sálrænni reynslu sirini og öðrum athyglisverðum fyrirbær-
um, sem jteir vita sönn og rétt deili á.
S. V.