Kylfingur - 01.12.1937, Blaðsíða 12
46
KYLFINGUR
Golfregla 18 og sérreglur.
Eftir Patrick Bealey.
Ég hefi slegið knött af sandteig inn á malarbrautir við
Port Said; ég hefi orðið fyrir því í Karachi, að forvitinn
fálki tók knöttinn og bar hann upp í hátt tré. Ég þekki ná-
kvæmlega hvern einasta djúpan læk, sem rennur þvert yfir
brautirnar á golfvellinum í Rawalpindi, og hefi fest knött-
inn á hvössum gaddi í gaddavírsgirðingunni, sem sett hefir
verið í Bannu til varnar ágangi hinna grimmu þjóðflokka,
sem byggja hæðirnar í Waziristan.
Ég hefi „slæsað“ inn í broddaþykknið í þyrnirunninum
við Dodoma í Tanganyika og hefi tapað nýjum boltum í
skógi vöxnum hlíðum Murree-hæðanna, sex þúsund fet yfir
sjávarmál. Af þessum ástæðum tel ég mig geta gert tilkall
til að vita hitt og annað um golf í útjöðrum brezka heims-
veldisins.
Samt sem áður verður að telja skilyrði þau, sem iðkend-
ur hins konunglega og forna leiks verða að sæta í Agbor,
nokkuð einstök í sinni röð, en Agbor er smáþorp, sem ligg-
ur mitt í þéttum skógi í Suður-Nigeria, miðja vegu milli
Benin City og Asaba. Hérna má nú segja að Bretinn geti
notið golfsins undir erfiðum kringumstæðum!
í fyrsta lagi er þar ekkert klúbbhús, enginn kennari,
enginn vallareftirlitsmaður og engir æfðir kylfusveinar. Það
er ekki einu sinni til uppdráttur af vellinum, sem hefir sex
holur! Mann furðar samt minna á þessum annmörkum, þeg-
ar það kemur í ljós, að Norðurálfu-fólkið, sem þarna býr, er
ekki fleira en 4, þegar allir eru viðstaddir.
Annar annmarki er, að ef mann langar til að fá sér einn
„hring“ að kvöldlagi, verður að gera fangaverðinum boð um
það snemma morguns og semja um, að hópur af föngum fari
á stúfana til þess að koma flötunum í sæmilegt lag. Þessi
undirbúningur er fólginn í því, að rífa upp grastoppa og
blóm, sem þotið hafa upp síðan í fyrradag, og svo að þekja
flötina með þunnu lagi af kúamykju. Þegar hún hefir þorn-
að í gegn og er orðin hörð, er kórónan sett á, en það er lag